Παρασκευή και 13 Ιουλίου η κατάληψη Δράκα, που λειτουργεί ως ανοιχτός κοινωνικός χώρος με ελευθεριακά χαρακτηριστικά, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση προφανώς από τα γνωστά δίποδα παρακρατικά στοιχεία, που είναι και οι ζωντανές αποδείξεις της εγκυρότητας της δαρβινικής θεωρίας για την καταγωγή του ανθρώπου. Οι ίδιοι φασίστες πιθηκάνθρωποι είχαν προχωρήσει και σε ανάλογες επιθέσεις πέρσι τον Απρίλη, στην κατάληψη Ελαία και στην εβραϊκή συναγωγή (πιστεύοντας προφανώς πως η αμβλύνοια και η διανοητική τους δυσλειτουργία είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας εβραϊκής συνομωσίας).

Η επίθεση στη Δράκα έρχεται να προστεθεί στο κρατικό αντιμεταναστευτικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει στο νησί το παραδοσιακό τοπικό προϊόν που λέγεται Δένδιας, και στο συνακόλουθο παρακρατικό πογκρόμ των γνωστών μαχαιροβγαλτών νεοναζί.

Είναι σαφές πως μετά τις εκλογές, που νομιμοποίησαν κοινωνικά τους ναζί, τα παρακρατικά σκατά έχουν ξεχειλίσει από τους βόθρους του κρατισμού, βγήκαν στους δρόμους, και όσο και αν τα ζαχαρώνουν οι πολιτικές ορντινάντζες του κεφαλαίου, αυτά δεν γίνονται κομπόστα. Η πολιτική κατευνασμού και άμεσης συνεργασίας με την αστυνομία, που μέχρι τώρα ακολουθήθηκε από δεξιούς και σοσιαλφασίστες, δείχνει ολοκάθαρα πως ο φασισμός είναι σάρκα από τη σάρκα του κεφαλαίου και οι νεοναζί έχουν αναλάβει όλες τις βρώμικες δουλειές της κρατικής καταστολής.

Τόσα χρόνια επιθέσεων εναντίον μεταναστών, τσιγγάνων, ομοφυλόφυλων, αριστερών, αναρχικών, αντιφασιστών νεολαίων, δεν έκαναν ούτε μισό αυτί πιο ιδρωμένο. Μονάχα το μπουγέλο και οι αερογαμικές σφαλιάρες του Κασιδιάρη προκάλεσαν σοκ και δέος στα αστικά ΜΜΕ. Είναι οι ίδιοι που παίζουν το παιχνίδι του χοντρομπαλά «Αρειου» Μιχαλολιάκου, όπως παλιότερα παίζανε και το παιχνίδι του ξεθωριασμένου φασίστα Καρατζαφύρερ. Το έλεγε ο μπογιατζής με το ηλίθιο μουστάκι: «Δεν έχει καμία σημασία αν μας ταυτίζουν με παλιάτσους και εγκληματίες. Το σημαντικό είναι ότι αναφέρονται σε μας, ότι ασχολούνται μαζί μας ξανά και ξανά» (Αδόλφος Χίτλερ).

Δεν έχουμε, λοιπόν, καμία εμπιστοσύνη ούτε στον κρατικό «αντιφασισμό», ούτε στην κατευναστική πολιτική της συστημικής αριστεράς (το ΠΑΜΕ που συγκρούστηκε με αναρχικούς και ακροαριστερούς στο Σύνταγμα, δεν έκανε ούτε μισή, έστω συμβολική, χειρονομία για να προστατέψει τα μέλη του που χτυπήθηκαν από τους φασίστες!).

Ξέρουμε πως ο φασισμός είναι το πιο σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού. Δεν μπορούμε να πολεμήσουμε τον έναν, χωρίς να αγγίξουμε τον άλλον. Γι’ αυτό και δεν προτάσσουμε μια αντιφασιστική εξειδίκευση, αλλά απαντάμε συνολικά, συλλογικά, κινηματικά, επαναστατικά:

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΤΣΑΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Πολύκαρπος Γεωργιάδης

Φυλακές Κέρκυρας

19-7-2012