η Οrchesta(ορχέστα) της Ύφεσης  βγήκε στους δρόμους και στα καφενεία των Χανίων

και είπε τα δικά της κάλαντα,για οικονομική ενίσχυση των απεργών στη χαλυβουργία.

                Θα αρχίσουν οι χοροί                    

και θα βρούμε αλλιώτικα

 στέκια επαρχιώτικα βρε

χωρίς κόμμα ούτε γραμμή 

η αλληλεγγύη μας θα εξαπλωθεί

και στης νύχτας το λαμπάδιασμα

θα χορεύουμε στους δρόμους

μ’ αναμμένες φωτιές και καινούριες ευχές

για τον κόσμο το δικό μας…

http://www.youtube.com/watch?v=YaxKiZfQcX8&feature=related

Jack Skellington, king of Halloweentown, discovers Christmas Town, but…

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΜΠΑΡ,

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ & ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΑ.

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του καπιταληστρικού συστήματος, είναι η εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού, το οποίο μετατρέπει κάθε σχέση σε οικονομική συναλλαγή. Τα μέσα παραγωγής αντί να βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο αυτών που παράγουν τα κοινωνικά αγαθά, είναι στα χέρια μια οικονομικής ελίτ, η οποία καρπώνεται τους κόπους των από κάτω. Έτσι, το σύνολο της κοινωνίας βρίσκεται εγκλωβισμένο σ’ αυτήν την εξαρτώμενη από το κεφάλαιο σχέση, καταντώντας πολλές φορές να έχει τον ρόλο απλώς του παθητικού καταναλωτικού κοινού.

Μέσα στον ατέρμονο κύκλο των εμπορευματικών συναλλαγών, η ηλεκτρική ενέργεια δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ύπαρξη της ΔΕΗ ως κρατικής επιχείρησης μετρά 61 χρόνια ζωής (από τον Αύγουστο του 1950). Όσο κι αν έχει παγιωθεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων ως δεδομένη η εμπορευματική συναλλαγή  των βασικών κοινωνικών αγαθών, δεν παύει να είναι εξοργιστική. Ακόμα και στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, που τόσα χρόνια πλασάρει ένα στοιχειώδες κράτος δικαίου και πρόνοιας είναι αδιανόητο να μην παρέχονται τουλάχιστον οι απολύτως βασικές ανάγκες επιβίωσης.

Η ΔΕΗ, ως άλλο ένα κρατικό εργαλείο είχε ανέκαθεν τον ρόλο φοροεισπρακτικού μηχανισμού επιβάλλοντας στη κοινωνία να πληρώνει εκτός του ηλεκτρικού ρεύματος, φόρο για τον δήμο, την ΕΡΤ και ΦΠΑ. Σήμερα, στα πλαίσια της γενικευμένης και εντεινόμενης οικονομικής επίθεσης που δέχονται τα χαμηλότερα  κοινωνικά στρώματα, το κράτος και το κεφάλαιο διευρύνουν τις αρμοδιότητες της ΔΕΗ με την είσπραξη του Ενιαίου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας. Έτσι, οξύνεται ο κρατικός εκβιαστικός χαρακτήρας της δημόσιας επιχείρησης, θέτοντας μας το δίλημμα ή να υποταγούμε στους όρους των νέων οικονομικών δυναστών, ή να υποστούμε τη δραματική υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης μας.

Σ’ αυτόν τον εκβιασμό πολλοί είναι αυτοί που δε στέκονται αμέτοχοι, αλλά μπροστά στα απανωτά χτυπήματα του κεφαλαίου απαντούν με όπλο τους την αλληλεγγύη και την συντροφικότητα.

Δομές αντίστασης ενάντια στο “χαράτσι” δημιουργούνται σε διάφορές περιοχές της Ελλάδας. Όπως, στην περίπτωση της κατάληψης της ΔΕΗ του Χαλανδρίου, όπου οι εργαζόμενοι δεν δέχτηκαν να γυρίσουν στη δουλεία τους μετά την καταστολή και τις συλλήψεις  των 15 εκ των καταληψιών. Από κει και πέρα ακολούθησαν δεκάδες καταλήψεις σε κτήρια της ΔΕΗ, αλλά και άλλες ακτιβιστικού τύπου ενέργειες, που αποσκοπούν στην απόσυρση του “χαρατσιού”.

Αυτές τις μέρες, όπως κάθε χρόνο, επικρατεί το “πνεύμα” των Χριστουγέννων, το οποίο από μια συντηρητική θρησκευτική εορτή του χριστιανισμού έχει περάσει στο σύγχρονό life style με την τρέλα του καταναλωτισμού. Η αγορά γεμίζει με εκατοντάδες ανθρώπους που βγαίνουν όλο χαρά να καταναλώσουν,  οι δρόμοι γεμίζουν φώτα και ένα επιφανειακό πανηγύρι φτάνει στο ζενίθ του! Πίσω από αυτό όμως, η πραγματικότητα έχει ένα πρόσωπο σκληρό… Οι άνεργοι και οι περικοπές μισθών συνεχώς αυξάνονται, οι δρόμοι  γεμίζουν ολοένα και περισσότερους άστεγους, και σα να μην έφταναν όλα αυτά, πολλά σπίτια φέτος απειλούνται με χριστουγεννιάτικη διακοπή ρεύματος. Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στις κεντρικές πλατείες στέκουν επιβλητικά για να καλύψουν την ζοφερή πραγματικότητα ,να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως λεηλατούν τις ζωές μας, να καλύψουν το σκοτάδι πολλών σπιτιών. Άλλα η εικόνα αυτή πλέον δεν καλύπτεται εύκολα. ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ…

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΕΥΜΑ.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΤΣΙΟΥ  ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ.

ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ?

Η περίοδος της επίπλαστης  κοινωνικής ευημερίας, της συνειδησιακής κάθαρσης και του καταναλωτικού παροξυσμού, είναι εδώ: καλώς ήρθατε  στα Χριστούγεννα. Είναι το διάστημα κατά το οποίο ο καθένας ανεξάρτητα από την ταξική του θέση είναι υποχρεωμένος να αγοράσει. Η κατανάλωση, ειδικότερα στις μέρες των Χριστουγέννων, είναι επιβεβαίωση οικογενειακής αρμονίας, απόδειξη ισχυρής φιλίας, ευκαιρία για τους οικονομικά ισχυρούς να απαλλαγούν από φόρους πουλώντας φιλανθρωπία, εξαγορά ανθρωπιστικής υπόστασης. Όμως όλα αυτά αποτελούν τη «γαρνιτούρα» της θρησκευτικής και καπιταλιστικής φρενίτιδας, που έχει ως δομικό στοιχείο την ανταλλαγή χρημάτων είτε με υλικά αγαθά είτε με μία θέση στο παράδεισο. Άλλωστε αυτά τα δύο φαίνεται να ταυτίζονται κατά τα επιβαλλόμενα κοινωνικά πρότυπα.

Αλλά ο καταναλωτισμός δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο κατά τις εορταστικές περιόδους, απλά τότε οξύνεται και γίνεται αηδιαστικότερος από ποτέ. Ο καταιγισμός διαφημίσεων, η life-style κακομοιριά που προβάλλεται ως απόλυτο πρότυπο ζωής, καθώς και η επιβολή εικονικών αναγκών, δημιούργησαν την κοινωνική πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα η οποία πνίγεται στην μιζέρια του ατομικισμού, του ανταγωνισμού, της απάθειας και της αδράνειας, χαρακτηριστικά κάθε <<υγιούς>> πολίτη-νοικοκυραίου. Μόνο που η σήψη η οποία κρύβεται πίσω από αύτη τη φιλοσοφία, ειδικότερα στις σημερινές συνθήκες, φαίνεται ξεκάθαρα. Ως εγγενή στοιχεία του καπιταλισμού τόσο η οικονομική κρίση όσο και ο καταναλωτισμός (που δυσκολεύεται  πλέον να πραγματωθεί), φανερώνουν τόσο τις ταξικές αντιθέσεις όσο και την κοινωνική δυστυχία και απομόνωση. Η αδυναμία κατανάλωσης που συνδέεται άμεσα με τη φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, φανερώνουν τόσο τις απάτες όσο και τις αυταπάτες ενός οικονομικού μοντέλου υπό κατάρρευση, το οποίο αναγκάζεται εξόφθαλμα πλέον να δείξει το ολοκληρωτικό του πρόσωπο.

Ως εκ τούτου αδυνατούμε να εντοπίσουμε τον καταναλωτισμό είτε ως μια περιστασιακή στιγμή ευτυχίας, είτε ως απλό φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας. Αντιθέτως, αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ως μηχανισμού αλλοτρίωσης τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ως μέσο πνευματικής καταστολής, η οποία εκφράζεται μέσα από την καλλιέργεια μιας απολιτίκ κουλτούρας και μιας παρατεταμένης αποχαύνωσης. Αντιλαμβανόμαστε και τον επιθετικό του ρόλο αναφορικά με την καταστροφή του περιβάλλοντος, το οποίο υφίσταται την συνέπεια την παραγωγικής αλυσίδας.

Στην κοινωνία του θεάματος, στο αξιακό και ιδεολογικό σύστημα που μαζί με τον καταναλωτισμό στηρίζουν τον καπιταλισμό αντιτείνουμε το δικό μας πρόταγμα. Συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας, λειτουργούμε έξω από την λογική κράτους και κεφαλαίου οπού ακόμα και η ανθρώπινη επιβίωση είναι εμπόρευμα, καταλαμβάνουμε χώρους και δημιουργούμε υποδομές που βασίζονται και λειτουργούν με έννοιες που εχθρεύονται ευθέως το υπάρχον. Με την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα, την αξιοπρέπεια, την αυτοοργάνωση, την ελευθερία.

ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ?

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ CUMULONIMBUS

X-MAS MANIA: Οι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν. Οι δρόμοι γεμίζουν κατά χιλιάδες,

ο ένας σκοντάφτει στον άλλο, τα χέρια κοκκινίζουν από τα λεπτά σχοινάκια

των τσαντών που όλο και αυξάνονται. Ένα διάχυτο κλίμα ευτυχίας επικρατεί

στην πόλη, σαν να ανοίγει μια παρένθεση στην αθλιότητα της καθημερινότητάς

μας. Τι πραγματικά όμως κρύβεται πίσω από αυτόν τον τεχνητό μανδύα

ευημερίας και χαράς;

Το ντοκιμαντέρ αυτό δημιουργήθηκε από μαθητές και παρουσιάστηκε πρώτη φορά

σε λύκειο της Κέρκυρας στις 23/12/2010 (Διάρκεια: 30 min)

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.H.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΌΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Στις 13 Δεκέμβρη έχει προσδιοριστεί το στρατοδικείο του συντρόφου Γεράσιμου Κορωναίου που σχετίζεται με τη δίωξή του από στρατιωτικό εισαγγελέα και αφορά την άρνησή του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό ως ολικός αρνητής στράτευσης. Για την υπόθεση του συντρόφου έχει προγραμματιστεί και οργανώνεται αντιμιλιταριστικό διήμερο στα Γιάννενα η κορύφωση του οποίου θα περιλαμβάνει συγκέντρωση στο στρατοδικείο Ιωαννίνων την Τρίτη 13 Δεκέμβρη. 

Την Τρίτη 13-12-2011, ο αναρχικός Γεράσιμος Κορωναίος δικάζεται από το στρατοδικείο Ιωαννίνων, για την πολιτική του επιλογή να αρνηθεί να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία. Ήδη από τον Οκτώβρη του 2009 ο Γεράσιμος Κορωναίος κατέθεσε δημόσια το σκεπτικό που τον οδήγησε στην εναντίωση στη θητεία ειδικά και στο μιλιταρισμό γενικότερα. Η στάση του αυτή δεν μπορεί παρά να μας βρει αλληλέγγυους.

Σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης (Αθήνα) το Ξυπόλυτο Τάγμα διοργανώνει το Σάββατο 10 Δεκέμβρη και ώρα 19:00 μ.μ. εκδήλωση-συζήτηση με θέμα “ο στρατός, η συγκυρία, η ολική άρνηση στράτευσης και οι κοινωνικές αντιστάσεις”.

(εισήγηση από την πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης)

Επίσης καλούμε και σε συγκέντρωση αλληλεγγύης τη μέρα της εκδίκασης της υπόθεσης στο στρατοδικείο Ιωαννίνων (απέναντι απο τη δημοτική βιβλιοθήκη), στις 09:00 π.μ.

Η δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης του Γεράσιμου Κορωναίου:

Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης

Προς Στρατολογικό Γραφείο Πατρών

Δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να καταταγώ στον στρατό ούτε να έχω καμία επαφή με αυτήν την δομή του εξουσιαστικού συστήματος, δεν επιθυμώ καμία εναλλακτική θητεία ούτε καν να εμφανιστώ ενώπιον σας για κάποιου είδους απαλλαγή.

Η απόφαση αυτή πάρθηκε ύστερα από πολλές σκέψεις σχετικά με την ώρα που θα ερχόμουν αντιμέτωπος με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι οι δρόμοι είναι δύο: ή πας ή δεν πας. Φυσικά το δεν πας έχει διάφορες προεκτάσεις και τρόπους ώστε να γίνει. Σέβομαι την επιλογή της απαλλαγής Ι5, αλλά δεν υποστηρίζω την εναλλακτική θητεία που επιλέγουν οι αντιρρησίες συνείδησης για το λόγο ότι δε σε αποδεσμεύει ως άτομο από την κράτηση χρόνου και έργου. Επιλέγω το δρόμο της ολικής άρνησης ως αναρχικός που δεν θέλει ούτε να περάσει απ’ έξω από κάποιο στρατόπεδο ούτε να’ ρθει σε επαφή με χακί-ζώα για κανένα λόγο παρά μόνο απέναντί τους και πάντα με εχθρική στάση. Είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή η οποία δε θα εκφραζόταν αν αποφάσιζα να χρησιμοποιήσω κάποιον άλλον τρόπο ώστε να μην υπηρετήσω. Και όπως κάθε πολιτική επιλογή εμπεριέχει ένα σύνολο σκέψεων και απόψεων, έτσι και αυτή έχει αρκετές προεκτάσεις. Από την κοινωνικοποίηση σε καθεστώς εγκλεισμού στον σεξισμό, από τον εθνικισμό στην υποχρέωση, από τον ιμπεριαλισμό στην οικονομία. Προεκτάσεις και λόγοι που βιώνουμε καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις και δομές του καπιταλιστικού συστήματος.

Ο στρατός σε κάνει άντρα: φυσικά και αρνούμαι το πρότυπο και την ισχυρή θέση που έχει επιβάλει το αρσενικό φύλο στην κοινωνία και που βρίσκει την καλύτερη έκφραση του στον καπιταλισμό όπου ο σωστός άντρας διαμορφώνεται από κάποιες συγκεκριμένες δομές. Δυνατό παιδί από μικρό να είναι το αγόρι μας, στην εφηβεία να έχει μια γκομενίτσα (διαφορετική κάθε μήνα, κατά προτίμηση του άντρα πατέρα), να πάει στο σχολείο του και όταν φύγει από τα χέρια των γονιών του να πάει στρατό όπου θα ολοκληρώσει την εκπαίδευση του ως αρσενικό. Που βοηθάει ο στρατός? Μαθαίνεις να ζεις μόνο με άντρες για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να ισχυροποιούνται τα στερεότυπα που υπάρχουν μέσα σου. Προσπαθείς να γίνεις μυικά πιο δυνατός για να ανταπεξέρθεις ,και καλά, στις δυσκολίες και όχι απλά για να ενισχύσεις την εικόνα σου u969 ως αρσενικό. Έχω σιχαθεί να βλέπω φωτογραφίες φαντάρων με τα σώβρακα να κρατάνε όπλα στους θαλάμους με τσιγάρο στο στόμα και μπουκάλια αλκοόλ τριγύρω. Και στην άδεια πας και σε κανά μπουρδέλο γιατί τώρα που δεν έχεις χρόνο και είσαι μέσα μπορείς να πας να τα ακουμπήσεις για ένα γαμήσι αφού είσαι και πιο άντρας από πριν. Πολλοί έρχονται σε επαφή με τον αγοραίο έρωτα την περίοδο που είναι φαντάροι. Πιστεύω στην ανεξαρτησία του κάθε ατόμου χωρίς διακρίσεις φύλου. Η ανωτερότητα του άντρα είναι αυτή που προωθείται μέσα από το στρατό με σκοπό να συντηρήσει την πατριαρχική δομή της κοινωνίας και να εξυψώσει τις σχέσεις εξουσίας μέσα στο σύνολο.

Γνωρίζεις κόσμο και μένουν δυνατές φιλίες μετά τη θητεία σου: σε συνθήκες εγκλεισμού η μόνη επιλογή που έχεις για να μην σαλτάρεις είναι να προσπαθήσεις να βρεις κάποιους ανθρώπους να συναναστρέφεσαι. Από προηγούμενες εμπειρίες μου

δουλεύοντας στα πλοία διαπίστωσα ότι οποιαδήποτε συναναστροφή σε συνθήκες πίεσης σε απομακρύνει από τον εαυτό σου και λειτουργεί ως παραίσθηση κοινωνικότητας. Φυσικά στο στρατό το να συναναστρέφεσαι με ένα πλήθος ατόμων που σε άλλες συνθήκες δεν θα γνώριζες καν, κάτω από ένα πρίσμα το οποίο απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών διαβιώνοντας κάτω από συνθήκες άθλιες χωρίς πολλές επιλογές, μόνο κοινωνικοποίηση δεν είναι αλλά αναγκαστική σπατάλη της διάθεσης για συνεύρεση.

Είναι υποχρέωσή σου να υπηρετήσεις την πατρίδα: δεν είμαι έλληνας απλά έτυχε να γεννηθώ σε αυτό τον χώρο, δεν έχω καμία εθνική υπερηφάνεια και δεν νιώθω καμία συγκίνηση κάτω από το γαλανόλευκο πανί το οποίο κάθε φορά που καίγεται λέω “γαμώ τη σημαία σας”. Ο στρατός της ελλάδας που δημιουργήθηκε στις απαρχές του ελληνικού κράτους είναι αναγκαστική συνθήκη για να υπάρξει ένα κράτος (σύνορα-στρατός). Είναι το μέσο που εξασφαλίζει την επέκταση του κράτους μέσα από μαζικές δολοφονίες, επεκτατικούς πολέμους και σύμπραξη συμμαχιών για την οικονομική επέκταση. Δηλαδή όπου η ελλάδα έχει οικονομικά συμφέροντα έχει και στρατό π.χ. σερβία – αφγανιστάν. Στο στρατό εγκολπώνεται η μερίδα αυτή της κοινωνίας που επιθυμεί να συνεισφέρει έμπρακτα σε αυτή τη συνθήκη (φασίστες, χουντοβασιλικοί, μεγαλοιδεάτες). Στο στρατό θα σε διδάξουν πώς στην πράξη θα καταφέρεις να πραγματώσεις όλα αυτά που σου μαθαίνουν στο σχολείο, υποστηρίζοντας την ανωτερότητα της φυλής σου. Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε πήξει στους λεβέντες κολοκοτρωναίους, καραισκάκηδες, παλικαράδες του αέρα που με το ένα παπούτσι διέσχισαν την αλβανία. Καθάρματα τούρκους, γερμανούς, ιταλούς που έσφαζαν έλληνες για το κέφι τους μόνο και μόνο για μια σημαία στην ακρόπολη. Οι λεβέντες του ’21 που έσφαζαν επαναστατημένους έλληνες, αλβανούς, τούρκους υπηρετώντας την εξουσία, τα τάγματα που είχαν φύγει για να πολεμήσουν με τους τσάρους στην επαναστατημένη ουκρανία (μαύρος καβαλάρης), τη θέση των στρατιωτικοπολιτικών που εκφράστηκε στο αποκορύφωμά της με τη χούντα του 1967 δεν την αναφέρουν πουθενά στο στρατό. Λοιπόν επειδή ούτε στην παγίδα του σχολείου έπεσα, άλλο τόσο δεν θα μπω και στο βούρκο του στρατού αποσκοπώντας στην ενδυνάμωση της πατριωτικής μου συνείδησης. Είμαι εχθρός κάθε κράτους κάθε έθνους και εν δυνάμει καταστροφέας τους.

12 μήνες είναι θα περάσουν: Ζώντας σε μια κοινωνία που ο χρόνος του ατόμου έχει μετατραπεί σε πρόγραμμα, 12 μήνες από τη ζωή φαίνονται λίγοι.!!!! Ε δεν είναι!!!! Μιλάμε για δώδεκα μήνες κενού, δώδεκα μήνες εκπαίδευσης στο όνομα μιας σάπιας ιδέας, δώδεκα μήνες ομοιογένειας στην εμφάνιση κοινής με αυτή των χακί – δολοφόνων, δώδεκα μήνες μακριά από φίλους και συντρόφους, δώδεκα μήνες αποχής από τον έρωτα, δώδεκα μήνες χωρίς άποψη για την κοινωνική πραγματικότητα λόγω αποχής, δώδεκα μήνες μέσα σε συρματοπλέγματα, δώδεκα μήνες που κρατάς όπλο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το στρέψεις στον εχθρό σου (ο εχθρός είναι η εξουσία που σε κουμαντάρει), δώδεκα μήνες κενού. Τους χαρίζω μόνο τις ώρες που γράφω αυτήν την επιστολή. Επιλέγω να διαχειρίζομαι το χρόνο μου δημιουργικά σε ότι θέλω με το λιγότερο κόστος και δεν πετάω στα σκουπίδια ένα χρόνο στον οποίο μπορώ να ζήσω τόσα άλλα πράγματα.

Στρατός – φονιάς: Ο στρατός πέρα από την εσωτερική του ύπαρξη ως θεσμού δρα και

εκτός συνόρων, άλλοτε κρυφά άλλοτε φανερά. Έχει πάντα και ας μην τη χρησιμοποιεί τη δυνατότητα να προκαλέσει μαζικές καταστροφές και δολοφονίες. Έχει συγκεκριμένο επιστημονικό περιεχόμενο που σχετίζεται με την ανακάλυψη τεχνικών και όπλων για ακόμα μεγαλύτερους ολέθρους από αυτούς που ήδη μπορεί να προκαλέσει. Φυσικά για να καλύψει όλες αυτές τις ενέργειες του απομυζά χρήματα από το μόχθο των ιδίων που αυτός σκοτώνει. Εκτός από θανάτους σε καιρό πολέμου ευθύνεται για το θάνατο αρκετών νέων που τους οδηγεί στην αυτοκτονία. Επίσης ευθύνεται για αρκετές ψυχολογικές διαταραχές που προκαλούνται σε άτομα κατά τη θητεία τους. Είναι ρυθμιστής της κίνησης των συνόρων, άλλοτε σκοτώνοντας μαζικά σε ναρκοπέδια μετανάστες, άλλοτε σκοτώνοντας φαντάρους που τυχαίνει να δουν κάποια σύμπραξη στρατιωτικών με εμπόρους ναρκωτικών-λευκής σάρκας -όπλων. Εκπαιδεύει μαζικά δολοφόνους στις ειδικές δυνάμεις, πολλοί από τους οποίους μετά βρίσκονται στα σώματα ασφαλείας ή απαρτίζουν φασιστικές και παρακρατικές ομάδες. Εν ολίγης είναι μια δεξαμενή θανάτου υπηρετώντας τα σχέδια κρατιστών, καπιταλιστών, και μη.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ – ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ

Γεράσιμος Κορωναίος Οκτώβρης 2009

Αφίσες και Κείμενα για τον Γερ. Κορωναίο από την Πάτρα