Την Πέμπτη 19/7 , οργανώθηκε στο πάρκο κοντά στον θόλο από  30 συντρόφους μικροφωνική και μοίρασμα κειμένων ως ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Δράκα που δέχτηκε εμπρηστική επίθεση από παρακρατικούς.

Στις 17/10/2010 στην πόλη της Κέρκυρας ομάδα φοιτητών με αφορμή την μη λειτουργία των φοιτητικών εστιών καταλαμβάνει συμβολικά μετά το τέλος της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου εγκαταλελειμμένο κτήριο στο κέντρο της πόλης με κύριο αίτημα τους την ανάγκη για στέγαση. Ένα κτήριο που ενώ έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο και ανήκει στη δικαιοδοσία του Νοσοκομείου Κέρκυρας η διεύθυνση του ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την τύχη του αφήνοντας το τελείως παραμελημένο με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Τα άτομα που εισήλθαν στο χώρο με προσωπικό κόπο, χρόνο και χρήμα ξεκινούν διαδικασίες αποκατάστασης του χώρου μετατρέποντας τον από ξέφραγο αμπέλι που το κατάντησαν οι κρατικοί φορείς σε βιώσιμο οίκημα, δημιουργώντας την κατάληψη Δράκα. Έτσι, αφενός κάλυψαν την άμεση ανάγκη τους για στέγαση, αφετέρου αμφισβήτησαν έμπρακτα την ανόητη αντίληψη που θέλει τους ανθρώπους να πληρώνουν ώστε να έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Πέρα από σπίτι για κάποιους, ο χώρος λειτουργούσε και για κοινωνικές δραστηριότητες στις οποίες συμμετείχε ελεύθερα το κάθε ενδιαφερόμενο άτομο χωρίς αντίτιμο όπως προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ, βιβλιοπαρουσιάσεις, συνελεύσεις, μαθήματα ξένων γλωσσών, κουρείο και αρκετές  ακόμα εκδηλώσεις που διαρκώς πλαισιωνόταν από όλο και περισσότερο καινούργιο κόσμο.

Συνοψίζοντας λοιπόν, από τη μία έχουμε ένα κράτος που αδιαφορεί για τους πολίτες του και για να συνεχίσει να κυριαρχεί πάνω τους ποντάρει στην οικονομική τους τρομοκράτηση και στην απομάκρυνση τους από τα κοινά και από την άλλη ένα συλλογικό αυτοοργανωμένο εγχείρημα που εναντιώνεται στην παραίτηση, την υποταγή και την αποξένωση αποδεικνύοντας έτσι ότι το να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου δεν είναι ένα παρωχημένο σύνθημα άλλα μια αξιοπρεπής στάση ζωής και πολιτική επιλογή. Φυσικά τέτοιου είδους εγχειρήματα που αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη του κρατικού μηχανισμού δέχονται και τις επιθέσεις του, οι οποίες από τον πρώτο μήνα έκαναν την εμφάνιση τους. Οι απειλές της διοίκησης του νοσοκομείου ,η απόπειρα διακοπής υδροδότησης και η διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος είναι μόνο μερικές  από τις προσπάθειες τρομοκράτησης των συμμετεχόντων στο εγχείρημα που αφού απαντήθηκαν δυναμικά ακολούθησαν την οδό προς την ανυπαρξία.

Έτσι το παρακράτος πήρε τη σκυτάλη και γύρω στις 8.30 την Παρασκευή 13/7 και ενώ κανείς δεν βρίσκεται εκεί ξεσπάει πυρκαγιά στο κτήριο το οποίο καταστρέφεται σχεδόν ολοσχερώς, παρόλο που βρίσκεται σε κεντρική οδό της πόλης με την πυροσβεστική στα 100 και την αστυνομία στα 50 μέτρα. Σε μια πόλη όπου τον προηγούμενο χρόνο κάηκε ακόμα ένας κατειλημμένος πολιτικός χώρος χωρίς να έχει βρεθεί ο ένοχος, σε ένα άδειο κτήριο χώρις ρεύμα, άρα και μηδαμινής πιθανότητας βραχυκύκλωση, με καθημερινή ριζοσπαστική πολιτική δράση δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για εμπρησμό. Οι συμμορίτικες τακτικές του παρακράτους εναντίον ελεύθερων χώρων άλλωστε είναι στα μέτρα δράσης τους πανελλαδικά, ας μην ξεχνάμε και την εμπρηστική επίθεση εναντίον της κατάληψης Apertus στο Αγρίνιο, ως αντίποινα σε αυτούς που αντιστέκονται και αντιδρούν στην επέλαση νεοναζί στην πόλη τους .Ειδικά όταν το νοσοκομείο Κέρκυρας εμφανίζεται αμέσως πρόθυμο να αξιοποιήσει το χώρο με τον εργολάβο σε άμεση ετοιμότητα και πληρώνει ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι να φυλάει τα αποκαΐδια. Έκπληξη αν όχι καχυποψία προκαλεί το γεγονός αν αναλογιστεί κανείς τις δεκαετίες που άφησε τον χώρο να ρημάζει και το ξαφνικό ενδιαφέρον μόλις ο χώρος απελευθερώθηκε και από άψυχη κρατική ιδιοκτησία μετατράπηκε σε σημείο αναφοράς της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο.

“Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους και του παρακράτους στο χώρο μας (που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.” 

Κάθε απελευθερωμένος χώρος είναι σπίτι μας και θα τον υπερασπιστούμε με κάθε μέσο ,είτε απέναντι μας έχουμε γραβατωμένους κρατικούς φορείς, είτε τα παρακρατικά ανεγκέφαλα τσιράκια τους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΡΑΚΑ (ΚΕΡΚΥΡΑ) KAI ΑPERTUS (ΑΓΡΙΝΙΟ) ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ

  Η ΦΩΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ, ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Πρωτοβουλία αλληλέγγυων από Βόλο

Παρασκευή και 13 Ιουλίου η κατάληψη Δράκα, που λειτουργεί ως ανοιχτός κοινωνικός χώρος με ελευθεριακά χαρακτηριστικά, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση προφανώς από τα γνωστά δίποδα παρακρατικά στοιχεία, που είναι και οι ζωντανές αποδείξεις της εγκυρότητας της δαρβινικής θεωρίας για την καταγωγή του ανθρώπου. Οι ίδιοι φασίστες πιθηκάνθρωποι είχαν προχωρήσει και σε ανάλογες επιθέσεις πέρσι τον Απρίλη, στην κατάληψη Ελαία και στην εβραϊκή συναγωγή (πιστεύοντας προφανώς πως η αμβλύνοια και η διανοητική τους δυσλειτουργία είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας εβραϊκής συνομωσίας).

Η επίθεση στη Δράκα έρχεται να προστεθεί στο κρατικό αντιμεταναστευτικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει στο νησί το παραδοσιακό τοπικό προϊόν που λέγεται Δένδιας, και στο συνακόλουθο παρακρατικό πογκρόμ των γνωστών μαχαιροβγαλτών νεοναζί.

Είναι σαφές πως μετά τις εκλογές, που νομιμοποίησαν κοινωνικά τους ναζί, τα παρακρατικά σκατά έχουν ξεχειλίσει από τους βόθρους του κρατισμού, βγήκαν στους δρόμους, και όσο και αν τα ζαχαρώνουν οι πολιτικές ορντινάντζες του κεφαλαίου, αυτά δεν γίνονται κομπόστα. Η πολιτική κατευνασμού και άμεσης συνεργασίας με την αστυνομία, που μέχρι τώρα ακολουθήθηκε από δεξιούς και σοσιαλφασίστες, δείχνει ολοκάθαρα πως ο φασισμός είναι σάρκα από τη σάρκα του κεφαλαίου και οι νεοναζί έχουν αναλάβει όλες τις βρώμικες δουλειές της κρατικής καταστολής.

Τόσα χρόνια επιθέσεων εναντίον μεταναστών, τσιγγάνων, ομοφυλόφυλων, αριστερών, αναρχικών, αντιφασιστών νεολαίων, δεν έκαναν ούτε μισό αυτί πιο ιδρωμένο. Μονάχα το μπουγέλο και οι αερογαμικές σφαλιάρες του Κασιδιάρη προκάλεσαν σοκ και δέος στα αστικά ΜΜΕ. Είναι οι ίδιοι που παίζουν το παιχνίδι του χοντρομπαλά «Αρειου» Μιχαλολιάκου, όπως παλιότερα παίζανε και το παιχνίδι του ξεθωριασμένου φασίστα Καρατζαφύρερ. Το έλεγε ο μπογιατζής με το ηλίθιο μουστάκι: «Δεν έχει καμία σημασία αν μας ταυτίζουν με παλιάτσους και εγκληματίες. Το σημαντικό είναι ότι αναφέρονται σε μας, ότι ασχολούνται μαζί μας ξανά και ξανά» (Αδόλφος Χίτλερ).

Δεν έχουμε, λοιπόν, καμία εμπιστοσύνη ούτε στον κρατικό «αντιφασισμό», ούτε στην κατευναστική πολιτική της συστημικής αριστεράς (το ΠΑΜΕ που συγκρούστηκε με αναρχικούς και ακροαριστερούς στο Σύνταγμα, δεν έκανε ούτε μισή, έστω συμβολική, χειρονομία για να προστατέψει τα μέλη του που χτυπήθηκαν από τους φασίστες!).

Ξέρουμε πως ο φασισμός είναι το πιο σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού. Δεν μπορούμε να πολεμήσουμε τον έναν, χωρίς να αγγίξουμε τον άλλον. Γι’ αυτό και δεν προτάσσουμε μια αντιφασιστική εξειδίκευση, αλλά απαντάμε συνολικά, συλλογικά, κινηματικά, επαναστατικά:

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΤΣΑΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Πολύκαρπος Γεωργιάδης

Φυλακές Κέρκυρας

19-7-2012

Το Παπουτσάδικο βρίσκεται στο Χαϊδάρι, στην οδό Δαβάκη 20, δίπλα στο θερινό σινεμά Κατερίνα.

ς 13/7, Παρασκευή απόγευμα, η κατάληψη Δράκα (Κέρκυρα) δέχεται εμπρηστική επίθεση. Είναι γνωστό, ότι οι καταλήψεις είναι από τα πιο ζωντανά κομμάτια της πόλης. Είναι γνωστό, ότι στις καταλήψεις λειτουργούν βιβλιοθήκες, καφενεία, χαριστικά παζάρια, ιατρεία, μαθήματα, προβολές, κουρεία, πολιτιστικές εκδηλώσεις. Είναι γνωστό, ότι οι καταλήψεις λειτουργούν εχθρικά απέναντι σε μπάτσους, φασίστες και αφεντικά. Αλλά οι καταλήψεις δεν είναι μόνο αυτά που “λαμβάνουν χώρα εντός των ντουβαριών”. Είναι και η πολιτική δράση έξω από αυτά. Είναι γνωστό, ότι οι καταλήψεις δεν είναι μόνο οι τοίχοι και τα ντουβάρια. Είναι – πολύ περισσότερο – οι σχέσεις. Οι σχέσεις αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, είναι το ότι μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε χώρο, χρόνο, σκέψεις και ιδέες, και το πιο παράλογο, ότι κάποια από αυτά τα κάνουμε και πράξη.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ “ΔΡΑΚΑ”

…Όσο για τα 476 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν με τη Δράκα, οι σχέσεις που λέγαμε παραπάνω τα κάνουν να μοιάζουν με μέτρα…

ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

http://papoutsadiko.espivblogs.net/

Πανώ αλληλλεγγύης κρεμάστηκε σε κεντρικό δρόμο της Άρτα καθώς και τοιχοκολλήθηκε το κείμενο της κατάληψης σε μορφή αφίσας στο κέντρο της πόλης.

Δεν μας εκπλήσσει η “ετοιμότητα” των μηχανισμών που απο την μία, με την καθυστέρηση της πυροσβεστικής και απο την άλλη με την ακαριαία επίθεση των γραφιο-κρατικών κορακιών να “αξιοποιήσουν” την πυρπολημένη κατάληψη Δράκα, δίχνει πώς, πού και πότε, το κράτος και οι μηχανισμοί του έχουν την όρεξη “να κάνουν δουλειά” ρίχνοντας χρήμα, και προοπτικές “ανάπτυξης”.

Όταν το κράτος και το παρακράτος επιτήθονται με σκοπό να πλήξουν απελευθερωμένους κοινωνικούς χώρους…

…η απελευθερωτική συνείδηση και η επιμονή στον αγώνα για ελευθερία όχι μόνο δέν καταστέλλονται αλλά συσπειρώνονται και οργανώνονται για το χτίσιμο των δομών και των σχέσεων αλληλεγγύης ενάντια σε κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς αλλά και την πανούκλα της απάθειας και της υποταγής.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ APERTUS ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΔΡΑΚΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΩΝ

Το βράδυ της Τρίτης 11 Ιουλίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος της Κατάληψης Apertus στο Αγρίνιο δέχτηκε επίθεση με αυτοσχέδιο εκρηκτικό – εμπρηστικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές στο κτήριο.

Το απόγευμα της Παρασκευής 13 Ιούλη η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15 στην Κέρκυρα δέχτηκε επίσης εμπρηστική επίθεση με αποτέλεσμα να παραδοθεί στις φλόγες και να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς ο δεύτερος όροφος του κτηρίου. Επιπλέον αμέσως μετά τη φωτιά ο ιδιοκτήτης τού επί χρόνια εγκαταλειμμένου κτηρίου, το Νοσοκομείο Κέρκυρας, εκκίνησε διαδικασίες αξιοποίησής του και η αστυνομία απέκλεισε την είσοδο σε αυτό.

Πρόκειται για εμπρηστικές επιθέσεις από παρακρατικές ομάδες φασιστοειδών της νεοναζιστικής συμμορίας της χρυσής αυγής, που επιπλέον αποθρασυμένοι από τη συστημική ανάδειξη και αξιοποίησή τους, τη θεσμική νομιμοποίηση και κάλυψη που τους εξασφάλισε το καθεστώς προωθώντας τους στα κοινοβουλευτικά έδρανα, επιχειρούν να πλήξουν κάθε αυτοοργανωμένη εστία αντίστασης που αποτελεί ανάχωμα στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, ευθυγραμμιζόμενοι πλήρως με τις κατασταλτικές και τις ευρύτερα αντικοινωνικές στοχεύσεις του κράτους.

Να σημειώσουμε ότι οι επιθέσεις αυτές που αποτελούν συνέχεια δεκάδων παρακρατικών εμπρηστικών, εκρηκτικών και δολοφονικών επιθέσεων τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιήθηκαν λίγες μέρες μετά τη δυναμική κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών του Αγρινίου ενάντια σε συγκέντρωση νεοναζιστών της χρυσής αυγής σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Ως κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, -ένας ορατός κοινωνικοπολιτικός χώρος αντίστασης στην Κυψέλη που έχει δεχτεί στο παρελθόν πλήθος κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων και σήμερα βρίσκεται επίσης στο στόχαστρο κατασταλτικών μεθοδεύσεων αντιμετωπίζοντας αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη-, και ως αγωνιστές που βιώνουμε καθημερινά στην περιοχή που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε τις ασφυκτικές συνθήκες που διαμορφώνει η ζοφερή πραγματικότητα του κρατικού ολοκληρωτισμού, του κοινωνικού κανιβαλισμού, του εκφασισμού και της αστυνομοκρατίας εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε κοινωνικό χώρο αντίστασης που χτυπιέται από τα κρατικά και παρακρατικά τάγματα ασφαλείας και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με κάθε αγωνιστή, ντόπιο ή μετανάστη, που παλεύει αξιοπρεπώς και από τα κάτω ενάντια στο φόβο, το ρατσισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Απέναντι στην εντεινόμενη βία του παρακμασμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και τους κάθε λογής λακέδες του να αντιτάξουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Σύντροφοι-συντρόφισσες από την Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
21 Ιούλη 2012

www.squathost.com/lelas_k

Τις τελευταίες μέρες δύο αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι με αντιεξουσιαστικά πολιτικά χαρακτηριστικά, ένας στο Αγρίνιο και ένας στην πόλη της Κέρκυρας έγιναν στόχοι εμπρηστικών επιθέσεων. Και στις δύο περιπτώσεις, χωρίς να παραγνωρίζονται οι επιμέρους ιδιαιτερότητες, όλες οι ενδείξεις για την ταυτότητα των δραστών -τα κίνητρα, ο τρόπος και τα χαρακτηριστικά των επιθέσεων-  αποκλείουν οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πέρα από εντόπιες φασιστικές συμμορίες.

Η κοινωνική συντηρητικοποίηση -εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης- που, πέρα από την πολύμορφη και διάχυτη πιστοποίησή της ανά την επικράτεια, «κεφαλαιοποιείται» και συμπυκνώνεται συμβολικά στην παρουσία της φασιστικής Χ.Α. στην Βουλή, αποτελεί μια επίδοξη βάση υποστήριξης της φασιστικής επιθετικότητας. Ωστόσο, τα ιδεολογικά εργαλεία των φασιστικών συμμοριών είναι πολύ ρηχά και φτηνά για να προσφέρουν οποιαδήποτε ποιότητα αυταξίας στις αιματηρές τους πρακτικές. Η προπαγάνδα «με τις γριούλες να συνοδεύονται από τα ασπόνδυλα στα ΑΤΜ», την «εθνική αποκατάσταση» σε μικροαστικές ιδιοκτησίες και τον επιλεκτικό φιλανθρωπισμό  διανομής τροφίμων στο ελληνικό κουρελοπρολεταριάτο, επιδιώκει την κοινωνική νομιμοποίηση  εκατοντάδων δολοφονικών επιθέσεων που δεν θα περιοριστούν σε μετανάστες αλλά θα απλωθούν σε οποιονδήποτε εχθρεύεται την συνεκτική ουσία του «εθνικού κορμού»… Πρόκειται, προς το παρόν, για «μεγαλεπίβολες απαιτήσεις» από τους περιορισμένους διανοητικούς ορίζοντες των μισανθρώπων κι έτσι, καθώς δεν μπορεί να καλυφθεί η πολιτική ευθύνη για τις δολοφονικές τους πρακτικές… υπεκφεύγουν στο σκοτάδι και στα μισόλογα.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι που, ως προπύργια ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης ανέκαθεν αποτελούσαν στόχους των εχθρών της ελευθερίας, βρίσκονται μπροστά σε μια συνθήκη επίτασης της γενικευμένης φασιστικής επιθετικότητας που έχει αποκτήσει και βλέψεις σε θεσμικές υπεραξίες. Οι χώροι, ωστόσο, αυτοί δεν αποτελούν τίποτε άλλο πέρα από υλική υπόσταση συγκεκριμένων σχέσεων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αποτελούν μία –εν μέσω άλλων- μορφή συγκεκριμένων περιεχομένων. Η απόπειρα καταστροφής της υλικής τους υπόστασης δεν μπορεί επουδενί να ξεφύγει από τον αυστηρά συμβολικό της  χαρακτήρα, έναν χαρακτήρα που όχι μόνο δεν μπόρεσε ποτέ να επηρεάσει την ουσία των απελευθερωτικών περιεχομένων αλλά αποτέλεσε και πεδίο ήττας των μισάνθρωπων επιθέσεων. Η ιστορία αυτών των επιθέσεων, που κατά δεκάδες και με συγκεκριμένη περιοδικότητα εκδηλώνονται εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια, έχει δείξει ότι οι απελευθερωτικοί χώροι δεν έχουν επικαθοριστεί ποτέ από αυτές. Έτσι και αυτές τις μέρες, με σημείο αναφοράς τις τελευταίες επιθέσεις στα συγκεκριμένα εγχειρήματα στο Αγρίνιο και την Κέρκυρα, ενδυναμώνονται συνολικά τα περιεχόμενα της ελευθερίας, ενισχύονται οι δυνάμεις της αλληλεγγύης ανάμεσα στα απελευθερωτικά εγχειρήματα, ανανεώνονται οι αναφορές στα κοινωνικά ριζώματα και μεγαλώνει η αγάπη και το πείσμα για όσα πρέπει να συνεχιστούν.

Ο φασισμός δεν έχει άλλη προοπτική πέρα από την συντριβή του.

*αναδημοσίευση από το σάιτ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω

Η κατάληψη ΣΙΝΙΑΛΟ βρίσκεται στη διασταύρωση Καποδιστρίου και Θεσσαλονίκης,

στην πλατεία Παπανικολάου στο κάτω Αιγάλεω.

http://sinialo.espiv.net/ 

Την Κυριακή 29/7, ώρα 20:30, θα πραγματοποιηθεί έντεχνη συναυλία μπροστά στο παρκάκι του υπό διαμόρφωση Ανοικτού Κοινωνικού Χώρου – Κατάληψη Βύρωνος 3. Τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση της Κατάληψης ‘Δράκα’.

Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.

Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες. Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση, με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο, χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.

Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον “αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο “νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους, ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει 5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου Κέρκυρας.

Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την “επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.

Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.

Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό, αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

KΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ