Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.

Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες. Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση, με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο, χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.

Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον “αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο “νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους, ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει 5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου Κέρκυρας.

Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την “επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.

Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.

Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό, αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

KΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΩΤΙΑ, ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ

Παρασκευή 13/7 ώρα 8.30 το απόγευμα. Η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15 παραδίδεται στις φλόγες, και παρά το γεγονός ότι η πυροσβεστική απέχει μόλις 100 μέτρα το κτίριο προλαβαίνει να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Ευτυχώς οι απώλειες περιορίζονται στις υλικές.

Τα αίτια είναι γνωστά και δεν είναι αυτά που ενδεχομένως θα προβάλουν οι μπάτσοι, οι πυροσβέστες και όποιος άλλος εμπλακεί στη διερεύνηση του γεγονότος. Δεν είναι ανάγκη να μας εξηγήσουν, ξέρουμε.

Είναι γνωστό ότι κάθε Τρίτη είχαμε πολιτικό καφενείο ανοιχτό σε όλους και όλες, που λειτουργεί με ελεύθερη συνεισφορά.

Είναι γνωστό ότι όλο και περισσότερος κόσμος πλαισίωνε την ανοιχτή συνέλευση του σπιτιού κάθε Τετάρτη βράδυ.

Είναι γνωστό ότι στο χώρο της κατάληψης έγιναν πάμπολλες προβολές.

Είναι γνωστό ότι γίνονταν μαθήματα ισπανικών.

Είναι γνωστό ότι λειτουργούσε αυτοοργανωμένο κουρείο, χωρίς αντίτιμο.

Είναι γνωστό ότι έγιναν πολλά αφιερώματα σε διάφορες δημιουργικές τάσεις και πτυχές.

Είναι γνωστό ότι έγιναν βιβλιοπαρουσιάσεις.

Είναι γνωστό ότι μόνοι μας επιδιώξαμε και καταφέραμε να κάνουμε το κτίριο κατοικήσιμο, βελτιώνοντας όσα περισσότερα προβλήματα υπήρχαν και είχαν δημιουργηθεί από την χρόνια εγκατάλειψη.

Είναι γνωστό ότι καταφέραμε στο κέντρο της πόλης να φτιάξουμε μποστάνι με κηπευτικά.

Είναι γνωστό ότι αποτέλεσε στέγη για αυτούς και αυτές που αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά στην επιβίωση δεν γίνεται να έχουν αντίτιμο.

Είναι γνωστό ότι συμμετείχαμε σε απεργίες, κινήματα, και κάθε είδους δράση που στόχο είχε την βελτίωση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Είναι γνωστό ότι αναπτύξαμε σχέσεις αλληλεγγύης, συντροφικότητας, ισότητας, ελευθερίας.

Είναι γνωστό ότι όλη η πορεία, η δράση, η αντίληψη, ο τρόπος λειτουργίας μας μόνο εχθρικά μπορούν να εκληφθούν από το κράτος και το παρακράτος, άλλωστε αυτά τα δύο είναι ακριβώς το ίδιο νόμισμα.

Ίσως πουν πως πρόκειται για βραχυκύκλωμα, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως αυτό δεν γίνεται να συμβεί όταν δεν έχεις ρεύμα, ιδιαίτερα όταν την ώρα της πυρκαγιάς υπάρχει διακοπή ηλεκτροδότησης.

Ίσως πουν πως πρόκειται για ξεχασμένο τσιγάρο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως δεν ήταν κανείς μέσα την ώρα της φωτιάς.

Ίσως πουν πως ευθυνόμαστε εμείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως όλοι όσοι ασχοληθήκαμε με το εγχείρημα δεν θα επιτρέπαμε ποτέ και για κανένα λόγο να συμβεί οτιδήποτε, αλλά θα τον προασπίζαμε με κάθε κόστος.

Ξέρουν επίσης, όπως ξέρουμε κι εμείς, πως ξεκάθαρα πρόκειται για εμπρησμό. Ό,τι και να πουν όλοι αυτοί, δεν πρόκειται να μας αλλάξουν γνώμη.

Είναι γνωστά τα συμφέροντα που ήθελαν να εκμεταλλευτούν το κτίριο.

Είναι γνωστό ότι οι νεοναζί της χρυσής αυγής θέλουν να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Είναι γνωστό ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν καεί από εμπρησμό 3 κτίρια στην πόλη της Κέρκυρας: η κατάληψη Ελαία, η εβραϊκή συναγωγή και τώρα η κατάληψη Δράκα. Να θυμήσουμε επίσης πως οι αυτουργοί δεν βρέθηκαν ποτέ και κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι.

Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό είναι πως η κατάληψη Δράκα δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε τα πατώματα, τα οποία ούτως ή άλλως δεν έχουμε καμία διάθεση να εγκαταλείψουμε (και σκοπεύουμε εφόσον είναι εφικτό να αποκαταστήσουμε το συντομότερο δυνατόν). Δράκα είναι οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και προσπαθούμε να χτίσουμε, είναι όλοι και όλες όσες στάθηκαν στο εγχείρημα, είναι ο κόσμος με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αξίες, είμαστε εμείς, κι αυτά είναι υλικά πυρίμαχα.

Το έχουμε ξαναπεί αλλά μάλλον δεν μας πίστεψαν, οπότε ας το επαναλάβουμε:

“Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους και του παρακράτους στο χώρο μας (που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.”

Να γνωρίζει λοιπόν τόσο το κράτος, όσο και το μακρύ του χέρι, το παρακράτος, πως είμαστε εδώ για να μείνουμε. Καμία φωτιά, κανένα συμφέρον, καμία επιβολή δεν πρόκειται να μας πτοήσει. Γνωρίζαμε από πριν το κόστος και τον κίνδυνο τον επιλογών μας. Δεν περιμέναμε βεβαίως πως ήταν δυνατός ο εμπρησμός της κατάληψης σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του νησιού και μάλιστα όσο είναι ακόμα μέρα. Αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας, δενόμαστε ακόμα περισσότερο από τη θλίψη μας και πεισμώνουμε ακόμα περισσότερο από τις επιθέσεις που δεχόμαστε.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ

Κατάληψη Δράκα

 *swing/blues 6μελής μπάντα από τα Γιάννενα 

Την Πεμπτη 24 Μαιου, ένα συνεργειο της τεχνικής υπηρεσίας του νοσοκομείου Χατζηκώστα τοποθετησε λαμαρίνες στα παραθυρα του πρωην εγκατελλελειμένου κτιρίου που βρίσκεται δίπλα απο την Νοσηλευτική σχολή στον χώρο του παλιου Χατζηκώστα. Στο κτίριο αυτό, καθώς και σε αλλα κοντα σε αυτό, κατοικούν άνθρωποι. Η διοικηση του Νοσοκομείου τους εδωσε την εντολή αυτή ωστε το κτίριο να σφραγιστεί σταδιακά, να αποχωρήσουν οι μετανάστες απο αυτό, ειδαλλως θα το εκκενώσει η αστυνομία. Στην απόφαση αυτή εμπλεκεται και η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Σχολής του παλιου Χατζηκώστα.

Ζούμε σε μια εποχή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ντόπιοι και μετανάστες, αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης λόγω οικονομικών συνθηκών. Οικονομικές συνθήκες που δεν προκαλεσαν οι ιδιοι, αλλα όσοι κατέχουν την εξουσία τους οποίους προφανώς συμφερει πολιτικά, να στρεψουν όλα τα προβλήματα της ανεργίας, της εγκληματικότητας, της κρίσης, στο πιο αποκλεισμένο και υποτιμημένο κομματι της κοινωνίας, τους μετανάστες. Αυτο τον κανιβαλισμό, του να στρέφονται οι εκμεταλλευόμενοι ο ένας εναντιον του άλλου, τροφοδοτούν πολλά ΄΄φυντάνια΄΄ της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, τα οποία μπορει να εκφράζονται απο πολλές διαφορετικές μπάντες, και μπορει να είναι πολιτικοί, δημοσιογραφοι, φασίστες, που στοχευουν όμως όλοι σε ενα πράγμα: την διάχυση του ρατσισμού στην κοινωνία, την επικρατηση του φόβου, τον εκφασισμό. Δημοσιευματα τοπικών εφημερίδων έγραφαν ξαφνικα ΄΄Οι αλλοδαποι κατελαβαν την πολη μας΄΄. Στην Πατρα, μετα το γεγονός της δολοφονίας του Δ.Λαζανά ,χρυσαυγιτες επιτεθηκαν σε χώρο που εμεναν μετανάστες λες και οι τελευταιοι διέπραξαν το εγκλημα απο κοινου παραπέμποντας στις ναζιστικής εμπνευσης εφαρμογες της συλλογικής ευθύνης. Το κρατος και οι φασίστες στοχοποιούν τα ευκολα θύματα. Η υπόλοιπη κοινωνία να μην τους ακολουθήσει.

Όσο κομματια του ντόπιου πληθυσμου αλλα και των μεταναστών εξαθλιώνονται, τόσο γίνονται πιο ευαλωτα στα διαφορα κυκλωματα που το ίδιο το κρατος και οι φορεις του στελεχωνουν και οργανώνουν. Απο την μεριά μας στρεφόμαστε εναντια στην εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο, όποιας εθνικότητας κι αν είναι αυτοι που την ασκούν . Οι περισσότεροι μεταναστες αλλωστε που βρίσκονται εδω, προσπαθούν απλώς να διαφυγούν απο την χώρα, αλλα οι Διεθνείς Συνθήκες που έχει υπογραψει και το ελληνικό κρατος, δεν τους το επιτρεπουν (βλ. Δουβλίνο ΙΙ).

Η επίθεση αυτή απο μεριας κρατους και φασιστών με στόχο την περιθωριοποιηση των φτωχων αυτης της κοινωνιας εχει ως αποτελεσμα να διογκωνεται η εγκληματικοτητα και ο φοβος. Εναντιωνόμαστε στην γενικευμένη επίθεση στους μετανάστες, στις εκκενώσεις των σπιτιών που διαμένουν(που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εγκαταλλελημένα), στα πογκρόμ και στα στρατόπεδα συγκεντρωσης. Αντιπαραθέτουμε την αναπτυξη σχεσεων με τους μεταναστες, την αντιμετώπιση απο κοινού των προβληματων, την συννεννόηση και την συζήτηση μαζί τους, χτιζοντας σχεσεις αλληλεγγυης αναμεσα σε όσους βιωνουν τη φτωχεια και εναντια σε όσους την δημιουργούν. Ούτε η διοικηση του Χατζηκώστα απο τα πολυτελή της γραφεία, ούτε τα ταγματα εφόδου των μπατσων εχουν καμια δουλειά στην γειτονια μας. Το κρατος, οι μπατσοι, διαφοροι φορεις, δημοσιογραφοι και χρυσαυγίτες προσπαθουν να σπειρουν τον ρατσισμο και τον φόβο. Η ΄΄σπορα΄΄ αυτη δεν πρεπει να πιασει στην γειτονιά μας και πουθενά! Γιατι οι γειτονιές δεν ειναι κτίρια και δρόμοι, είναι ανθρωπινες /κοινωνικές σχεσεις, οι οποίες πρεπει να ποτιστούν απο τωρα με αλληλεγγυη. Η αλληλεγγυγη μεταξύ ντόπιων και μεταναστων, είναι το φραγμα εναντια στον εκφασισμο της κοινωνίας.

Να το χτίσουμε και στην γειτονιά μας, είτε στα κτήρια του παλιού Χατζηκώστα, είτε οπουδήποτε αλλού

Όσοι/όσες ζούμε εδώ και αγωνιζόμαστε να στήσουμε τη ζωή μας εδώ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ.

 http://www.youtube.com/watch?v=u-p6GchKuqc

Εδώ και 15 χρόνια τα κτίρια του παλιού νοσοκομείου Χατζηκώστα είχαν εγκαταλειφθεί. Με τον καιρό ένα ένα άρχισε να παίρνει ζωή από αντιεξουσιαστές και μετανάστες, καλύπτοντας έτσι πρωταρχικές ανάγκες της ζωής καθώς και πολιτικές/πολιτιστικές/κοινωνικές ανάγκες. Με πολύ κόπο και συλλογική εργασία τα κτίρια άρχισαν να ανακατασκευάζονται. Αυτή η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Παρόλα αυτά, η κοινότητα των ανθρώπων που έχει ανάγκη και χρησιμοποιεί τα κτίρια δημιουργεί σιγά σιγά τις αντιιεραρχικές δομές αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης της ζωής μας, πετώντας στα σκουπίδια τους τεχνητούς ρατσιστικούς διαχωρισμούς και τους θεσμούς διαμεσολάβησης, καταστολής και εξουσίας.

Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο ότι η στρατηγική κράτους και κεφαλαίου για το ξεπέρασμα της κρίσης θα πέσει στις πλάτες των μεταναστών. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ μειώσεις μισθών, αυξήσεις στα βασικά προϊόντα διαβίωσης, περικοπές σε υγεία και παιδεία, κατασχέσεις σπιτιών από τράπεζες, χαράτσια και πρόστιμα, αύξηση των δαπανών για την αστυνομία, το στρατό, τους δικαστές, μια ολόκληρη κοινωνία δονείται προεκλογικά από το ρατσιστικό δηλητήριο και το μίσος για τον Άλλο. Στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών ανακοίνωνε ο Χρυσοχοΐδης, ο Λοβέρδος ανακάλυπτε το μέγα πρόβλημα στο χώρο της υγείας -τις εξαναγκαστικά εκδιδόμενες γυναίκες, ο Σαμαράς ανακοίνωνε ότι θα ανακαταλάβει τις πόλεις από την υποτιθέμενη κατάληψη τους από τους μετανάστες. Από κοντά και οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής να απαιτούν και να εφαρμόζουν ακόμα πιο σκληρές «λύσεις». Αυτά είναι τα ζητήματα που θα έπρεπε –κατά την εξουσία- να απασχολούν όλους μας: οι μετανάστες, οι μετανάστες, οι μετανάστες.

Την κρατική στρατηγική περί υποτίμησης των ζωών των μεταναστών καλέστηκαν να εφαρμόσουν στα Γιάννινα όλοι οι θεσμοί που μας έχουν στρογγυλοκάτσει στο σβέρκο, οργανώνοντας μια χολυγουντιανή επιχείρηση σκούπα το Σάββατο 26 Μάη 2012 στα κτίρια του παλιού νοσοκομείου Χατζηκώστα. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο που υποδείκνυαν τους μετανάστες ως τους μοναδικούς υπευθύνους για κάθε δεινό της ζωής μας, με αποκορύφωμα το πρωτοσέλιδο του Πρωινού Λόγου της Δευτέρας 21-05-2012 («Αλλοδαποί «κατέλαβαν» την πόλη μας»). Από κοντά και ο περιφερειάρχης Καχριμάνης που μάλωνε όσους τολμούσαν να αποκαλέσουν τα «Κέντρα Φιλοξενίας Μεταναστών» με το πραγματικό τους όνομα, δηλαδή στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι μόνοι που προς στιγμήν κατάφεραν να πλασάρουν ένα ανθρωπιστικό προσωπείο ήταν ο διοικητής του νοσοκομείου Χατζηκώστα Φώτης Βάββας και ο δήμαρχος Φίλιος, οι οποίοι σε συνάντηση που είχαν στο δημαρχείο στις 30-03-2012 σχετικά με το ζήτημα των κτιρίων του Χατζηκώστα που τελούν υπό κατάληψη, διαβεβαίωναν ότι η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί στην αναβάθμιση των υποδομών και παροχών προς τους μετανάστες και όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ύπουλοι και πολιτικάντηδες και οι δυο τους, προσπαθούσαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας ενώ προετοίμαζαν την επέμβαση της αστυνομίας: ο Βάββας στέλνοντας ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα σιδεράδες για να μετράνε τις διαστάσεις των πορτών και των παραθύρων των κατειλημμένων κτιρίων και ο Φίλιος δηλώνοντας σε συζήτηση με πολίτες που διαμαρτύρονταν ενάντια στην επιχείρηση της αστυνομίας, «πώς κάνετε έτσι, αφού τους Έλληνες είχαμε πει να μην τους πειράξουμε».

Στις 7 το πρωί του σαββάτου μια πομπή οχημάτων ετοιμάζεται να περικυκλώσει το campus του παλιού Χατζηκώστα. Εισαγγελέας, ανώτεροι μπάτσοι με κουστούμια, δημοσιογράφοι, μια διμοιρία χακί από Θεσσαλονίκη, μια μπλε από Γρεβενά, μια μπλε και μια ΟΠΚΕ από Γιάννινα, περί τα δέκα ασφαλίτικα, όλοι οι ΔΙΑΣ στο πόδι (κάποιοι ακόμα και με τα προσωπικά τους μηχανάκια), μηχανές με ασφαλίτες, η ομάδα με τα σκυλιά, τρια βανάκια μεταγωγών για μετανάστες, μια μεγάλη κλούβα δικαστικών μεταγωγών, πυροσβεστικό όχημα, συνεργεία λαμαρινάδων και μπογιατζήδων. Ο διοικητής και ο δήμαρχος άφαντοι, ενώ ο περιφερειάρχης μας έκανε την τιμή να περάσει στα κρυφά με το τζιπάκι του… αυτό θα πει παρρησία πολιτικών ανδρών. Μια εμετική κουστωδία που ήρθε να διαταράξει την κοινότητά μας, να συλλάβει συντρόφους και φίλους μας, να καταστρέψει το σπίτι των γειτόνων μας, μπας και ταΐσει –με αυτόν τον τρόπο- το αδηφάγο τηλεορασόπληκτο ρατσιστικό πλήθος.

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης (η οποία κράτησε 14 ώρες) σφραγίστηκαν τα σπίτια των γειτόνων μας. Στο διάστημα αυτό η κατάληψη Αντιβίωση ήταν υπό καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας από τους μπάτσους. Οι πιο ξεφτιλισμένες φιγούρες της ημέρας ήταν τα μαστόρια των συνεργείων. Πέρα από τα αφεντικά –που κονόμησαν παραδάκι- ανασφάλιστοι εργάτες, χωρίς ίχνος ταξικής συνείδησης –κάποιοι εξ’ αυτών αλβανοί μετανάστες- αμπαρώνανε με λαμαρίνες τα σπίτια άλλων ανθρώπων για να πάρουν 30ευρώ μεροκάματο που θα το δίνανε –πολύ πιθανά- στην τράπεζα για το δικό τους στεγαστικό δάνειο. Εξίσου ξεφτιλισμένοι όλοι οι παράγοντες του ερυθρού σταυρού και του ιατρικού συλλόγου –οργανισμοί που στεγάζονται εντός του campus-, που δεν εμφανίστηκαν ούτε λεπτό. Μάλλον η ευαισθησία τους για τους μετανάστες και τον συνάνθρωπο τελειώνει εκεί που σβήνει η κάμερα του ΣΚΑΙ ή εκεί που σταματάνε οι φιλεύσπλαχνοι πλούσιοι χορηγοί. Από κοντά και ο δημοσιογραφικός συρφετός, έτοιμος να αναπαράγει τις διαρροές της αστυνομίας.

Εδώ και καιρό χτίζεται η προπαγάνδα ότι οι μετανάστες αποτελούν κοινωνικό, υγειονομικό, πολιτικό πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα που αναγνωρίζουμε εμείς είναι ο διάχυτος ρατσισμός που εμποδίζει την ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης και ισοτιμίας ανάμεσα σε ανθρώπους. Που χτίζει διαχωρισμούς με βάση τις πολιτιστικές, φυλετικές και θρησκευτικές ταυτότητες.

Κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό: κατά τη διάρκεια αμπαρώματος των κτιρίων, 6 μετανάστες ενταφιάστηκαν σε ένα από αυτά. Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι το σκυλί της αστυνομίας δεν τους ανακάλυψε κατά τον έλεγχο των κτιρίων. Προφανώς ο αργός τους θάνατος από ασιτία ή δίψα ταιριάζει απόλυτα στα σχέδια που έχει η εξουσία για όλους και όλες που περισσεύουμε. Οι μετανάστες απεγκλωβίστηκαν από εμάς μόλις αποχώρησαν οι μπάτσοι (δες βίντεο).

Υ.Γ. Θα είχε κάποιος την ευγενή καλοσύνη να μας πληροφορήσει το ακριβές κόστος της επιχείρησης της 26ης Μάη 2012; Αλήθεια, αν όλα αυτά τα λεφτά δινότανε για φάρμακα και γάζες στο νοσοκομείο δε θα ήταν καλύτερα;

Η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων θα καταδικάζει σε αποτυχία κάθε κρατικό σχέδιο.

Ο ρατσισμός δεν έχει θέση στις ζωές μας, στις κοινότητές μας, στις γειτονιές μας.

Σε Ελλάδα, Σενεγάλη, Σουδάν, Μαρόκο, Πακιστάν, Τουρκία, Αλβανία.
Ο ΕΧΘΡΟΣ είναι ο φασισμός, οι τράπεζες, τα υπουργεία, η εξουσία.

Να μπούμε στα άδεια σπίτια!

συντρόφισσες και σύντροφοι
από το αντιρατσιστικό ανάχωμα της Κατάληψης Αντιβίωση

https://antiviosi.squat.gr/2012/05/28/eimasteapodw/

ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
(ALIENATION AND WORKING FIGHTS)

Το ντοκιμαντέρ δείχνει με έναν αρκετά γλαφυρό τρόπο την αλλοτρίωση και καταπίεση που υφίσταται η εργατική τάξη από τα καπιταλιστικά δεσμά.

Παράλληλα, δείχνει μέρος των αγώνων που διεξήγαγαν οι προγονοί μας εργάτες (και μέσα από μεταρρυθμίσεις) για τη βελτίωση του κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου τους, αλλά και κάποιες από τις επαναστατικές στιγμές που υπήρξαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι δείχνει στην κατάληψη του εργοστασίου της Ρενό το 1910, πώς οι εργάτες της Γαλλίας κέρδισαν για πρώτη φορά παγκοσμίως την καλοκαιρινή άδεια μετ΄ αποδοχών ( κάτι που σήμερα θέλουν να καταργήσουν). Στη συνέχεια, η κατάκτηση αυτή επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε αυτούς τους αγώνες σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες που κινδυνεύουν να χαθούν ακόμη και αυτά τα λίγα που κέρδισαν οι πρόγονοί μας. Είναι σημαντικό να παραδειγματιστούμε και να μη διεκδικήσουμε αυτό που ήδη υπάρχει ή αυτό που ήδη χάθηκε, αλλά την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Το ντοκιμαντέρ αφιερώνεται σε όλους αυτούς τους εργάτες που έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για να υπάρξει ένας κόσμος πιο ανθρώπινος, χωρίς κυριαρχία και εκμετάλλευση. Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να ζούσαν στις αυταπάτες της εποχής τους, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ότι δεν πάλεψαν και δεν αγωνίστηκαν για μια κοινωνία πιο δίκαιη.

Το ντοκιμαντέρ έχει προβληθεί, εκτός των άλλων, σε δύο σημαντικές εργατικές καταλήψεις. Στην κατάληψη του εργοστασίου της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα και στην κατάληψη της ΓΣΕΕ το Δεκέμβρη του 2008.

Διάρκεια ντοκιμαντέρ: 115 λεπτά

Και σε torrent:black-tracker.gr/details.php?id=404

http://vimeo.com/21843570