Monthly Archives: September 2012

Uncategorized

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Leave a comment

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

          Καλωσήρθατε στην Ελλάδα του 1950. Ανεργία επιπέδου δεκαετίας του ’50. Παιδεία και υγεία της δεκαετίας του ’50. Φτώχεια και βιοτικό επίπεδο που σύντομα θα είναι χαμηλότερο από αυτό της δεκαετίας του ’50. Πολιτιστικό επίπεδο πολύ χαμηλότερο της δεκαετίας του ’50. Το ότι η χώρα γυρίζει πίσω στη δεκαετία του 1950 εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθείται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ακούγεται και γράφεται συνεχώς. Αυτό που όμως δεν ακούγεται σχεδόν καθόλου και πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, είναι ότι και η καταστολή είναι τύπου δεκαετίας του 50, και συνοδεύεται από το αντίστοιχο παρακράτος. Στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται μια νεοεμφυλιακού τύπου δεξιά. Με φαινομενικώς καινούργια, νεοφιλελεύθερα επιχειρήματα, αλλά με παλαιού τύπου μεθόδους. Μοναδική προτεραιότητά της, όταν δεν επιβάλλει εξοντωτικά μέτρα ενάντια στους υπηκόους της, είναι ο πόλεμος ενάντια στον εσωτερικό εχθρό.

Ποιος είναι όμως ο εσωτερικός εχθρός; Και αυτό έρχεται από το παρελθόν: αναρχικοί, κομμουνιστές, αριστεροί, και όσοι διεκδικούν μια άλλη πιο δίκαιη κοινωνία. Σημερα έχουν προστεθεί και οι μετανάστες, και σύντομα θα προστεθεί και κάθε άλλη κοινωνική ομάδα που θα τολμήσει να διεκδικήσει οτιδήποτε. Όπως και τότε με το μετεμφυλιακό κράτος, έτσι και σήμερα, το μόνο που δεν απασχολεί την κυβέρνηση είναι τα προβλήματα του λαού της. Δεν έχει σημασία η φτώχεια, η τεράστια ανεργία, και η επερχόμενη πείνα, που σύντομα θα κυριαρχήσει στον κοινωνικό ιστό. Η παρούσα εμφυλιακή κυβέρνηση νέας κοπής, συλλαμβάνει σωρηδόν αγωνιστές, στήνει δίκες – παρωδία, επιδίδεται σε πογκρόμ, έχοντας και αρκετό θράσος για να τα ονομάζει “Ξένιος Δίας”, φυλακίζει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ποινικοποιεί την πολιτική σκέψη και δράση.

Καθημερινά εφαρμόζεται ένα σχέδιο οργανωμένης φίμωσης και φυσικής εξόντωσης κάθε ανθρώπου που αντιτίθεται στο καθεστώς. Απεργοί καταστέλλονται με τα ΜΑΤ, διαδηλωτές πνίγονται στα χημικά, άνθρωποι συλλαμβάνονται επειδή διαμαρτυρήθηκαν σε κάθε είδους αστυνομική αυθαιρεσία. Το νεοεμφυλιακό κράτος φοβάται την επερχόμενη κοινωνική έκρηξη. Γι’ αυτό αφενός φροντίζει από τώρα να εξαλείψει κάθε εστία αντίστασης που αποτελεί απειλή. Αφετέρου να γιγαντώσει το απαραίτητο για τα σχέδιά του παρακράτος, που αποτελεί το μακρύ του χέρι, φέρνοντας σε πέρας όσα το επίσημο κράτος δεν μπορεί ή δεν θέλει να καταφέρει.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η γενικευμένη επίθεση κράτους και παρακράτους ενάντια σε καταλήψεις σε ολόκληρη τη χώρα. Η αρχή έγινε στις 11/7/2012 στο Αγρίνιο με τους φασίστες να επιτίθενται με μολότωφ ενάντια στην κατάληψη Apertus, ευτυχώς χωρίς αποτέλεσμα. Η συνέχεια δόθηκε με τον εμπρησμό της κατάληψης Δράκα στην Κέρκυρα στις 13/7, που κατέστρεψε τον πρώτο όροφο του κτιρίου και κατέστησε το κτίριο μη βιώσιμο. Το μπαράζ επιθέσεων συνεχίστηκε με την επίθεση, από την αστυνομία αυτή τη φορά, στη δημοτική αγορά Κυψέλης στην Αθήνα στις 18/8, με αποτέλεσμα την εκκένωση του χώρου. Ακολούθησε η άκαρπη εμπρηστική επίθεση του παρακράτους στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πανεπιστημίου Ρεθύμνου στις 6/9. Στις 12/9 παρακολουθήσαμε το “υπερθέαμα” της εισβολής των ΕΚΑΜ, ΜΑΤ, και κάθε είδους μπατσοομάδας στην κατάληψη ΔΕΛΤΑ στη Θεσσαλονίκη. Η κατάληψη ΔΕΛΤΑ φιλοξενούσε συντρόφους που μετέτρεψαν ένα άδειο κτίριο σε στέγη, αλλά στον χώρο επίσης λειτουργούσε και τυπογραφείο, παιδότοπος, γυμναστήριο, φωτογραφείο, στούντιο μουσικής, δανειστική βιβλιοθήκη, ακόμη και εργαστήριο βιτρώ και ο ραδιοφωνικός σταθμός Radio Revolt. Η εκκένωση της κατάληψης μεταδώθηκε ως υπερπαραγωγή, με κάμερα της ίδιας της αστυνομίας (!), με τους μπάτσους να εισβάλλουν στο κτίριο με όπλα, κράνη, φακούς και αλεξίσφαιρα γιλέκα, όπως γίνεται στις χολυγουντιανές ταινίες, ξεπερνώντας σε γελοιότητα κάθε προηγούμενο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκκένωση της κατάληψης ΔΕΛΤΑ έγινε με προσωπική εντολή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, όπως ακριβώς συνέβη και με την καταστολή της πολύμηνης απεργίας των εργατών της Χαλυβουργίας Ελλάδος. Η δίμηνη αυτή επίθεση στις καταλήψεις ολοκληρώθηκε με τη δεύτερη μέσα σε μια εβδομάδα εμπρηστική επίθεση (αυτή τη φορά επιτυχημένη) του παρακράτους στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πανεπιστημίου Ρεθύμνου στις 13/9, η οποία ολοκληρώθηκε με τη σφράγιση του χώρου, από το επίσημο αυτή τη φορά κράτος, την πρυτανική αρχή του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Και ενώ το παρακράτος δεν έχει ανάγκη από δικαιολογίες για τη δράση του, το επίσημο κράτος έχει. Πρόφασή του λοιπόν για τη συντονισμένη αυτή επιχείρηση ενάντια στις καταλήψεις ήταν ότι αυτές αποτελούν, σύμφωνα τουλάχιστον με τον υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ Ν. Δένδια, “εστίες ανομίας”. Ενδιαφέρον επιχείρημα, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς πόσο κυριαρχεί η νομιμότητα παντού στις κρατικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Δεν έχουν καμία σημασία τα σκάνδαλα με τις μίζες, τις προμήθειες, τις υπεξαιρέσεις. Δεν έχει καμία σημασία η ποδοπάτηση ακόμη και του ίδιου του αστικού τους συντάγματος, με στόχο να εφαρμοστούν πολιτικές τρίτου κόσμου στην ελληνική κοινωνία. Είναι απολύτως “νόμιμη” η τερατώδης κλοπή κοινωνικού πλούτου προκειμένου αυτή να δωθεί σε μια χούφτα πλούσια καθάρματα. Είναι απολύτως “νόμιμη” η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας έναντι πινακίου φακής. Και φυσικά δεν έχει καμία σημασία η ανομία του νεοναζιστικού παρακράτους που με τόση φροντίδα εκκολάπτεται από το επίσημο κράτος. Η μοναδική μορφή ανομίας που το νεοεμφυλιακό κράτος ενδιαφέρεται να πατάξει είναι αυτή των από κάτω. Το κράτος είναι αποφασισμένο να στείλει στη φυλακή όποιον δεν πληρώνει τη ΔΕΗ, την εφορία ή την δήθεν κοινωνική του ασφάλιση. Όποιον δεν πληρώνει εισητήριο στα διόδια ή στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Όποιον τολμά να διαδηλώσει ή να απεργήσει. Και εννοείται όποιον έχει έστω και ψήγματα ριζοσπαστικής σκέψης και δράσης. Η μοναδική “νόμιμη” βία είναι αυτή που ασκεί το κράτος, όπου και όποτε επιλέξει. Η λαϊκή αντιβία είναι πάντοτε παράνομη ή εξομοιώνεται με τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Εμείς δεν αναγνωρίζουμε καμία έννοια νομιμότητας όπως τη θέτει η κυριαρχία. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει η νομιμότητά τους και πότε την επικαλούνται. Γνωρίζουμε ότι αυτοί που νομοθετούν, το μόνο που κάνουν είναι να φτιάχνουν νόμους για την προστασία του κράτους και των αφεντικών. Νόμιμο θεωρείται οτιδήποτε είναι ακίνδυνο για αυτούς και συντηρεί την ανομία της κοινωνικής ανισότητας. Ο δικός μας αγώνας δεν είναι ούτε “νομίμος” ούτε “παράνομος”. Σημείο αναφοράς μας είναι το κοινωνικά και ηθικά δίκαιο. Για μας νόμιμο είναι οτιδήποτε αποσκοπεί στην καταστροφή του σάπιου αυτού κόσμου, οτιδήποτε προωθεί την ισότητα, την αλληλεγγύη, την ελευθερία. Οι καταλήψεις είναι πολλές, είναι εχθρικές προς το υπάρχον, και λειτουργούν με αρχές που δεν συμβιβάζονται με το σημερινό σύστημα εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξαθλίωσης. Γι’ αυτό, το κράτος δεν έχει άλλη επιλογή από την καταστολή τους. Αυτή είναι η μοναδική εξήγηση πίσω από το μένος της εξουσίας απέναντι στις καταλήψεις.

Οι καταλήψεις αποτελούν εστίες ελευθεριακών προταγμάτων. Παράλληλα έχουν μεγάλη κοινωνική προσφορά. Κάποιες λειτουργούν ως κατάληψη στέγης. Σε κάποιες στεγάζονται εγχειρήματα όπως αγροκολλεκτίβες, κοινωνικά ιατρεία, τυπογραφεία, παιδότοποι, αυτοοργανωμένα μαθήματα κάθε είδους, αντιεμπορευματικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, προβολές ταινιών, θεατρικές παραστάσεις. Σε όλες πραγματοποιούνται πολιτικές διεργασίες και εκδηλώσεις με αντιιεραρχικά και αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά.

Οι καταλήψεις στεγάζουν από τα πιο ριζοσπαστικά και δυναμικά τμήματα της κοινωνίας. Ταυτόχρονα αποτελούν εφαρμοσμένη πραγμάτωση των ελευθεριακών προταγμάτων. Γι’ αυτό το λόγο βρίσκονται πρώτες στο στόχαστρο των κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων.

 

 

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΑΘΙ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΙ ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΙ

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ

                       

Αναδημοσιεύσεις

Θεσσαλονίκη: Ανακοίνωση της Κατάληψης Δέλτα σχετικά με τα γεγονότα εκκένωσης που πραγματοποιήθηκε στις 12/9 & κείμενο – “απολογία” των συλληφθέντων συντρόφων.

Leave a comment

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΛΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ

Στις 12/09 στις 6:30 το πρωί επιστρατεύεται όλος ο συρφετός της αστυνομίας για την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα. Εκαμ και Ματ εισήλθαν στα δωμάτια που κοιμόντουσαν οι σύντροφοι και φορώντας τους χειροπέδες, τους έριξαν στο πάτωμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης ασκήθηκε τόσο λεκτική όσο και σωματική βία. Ένας σύντροφος κρατήθηκε ώστε να είναι παρών στην έρευνα των μπάτσων οι οποίοι όμως του είχαν το κεφάλι στραμμένο στον τοίχο καθιστώντας του αδύνατο να δει οτιδήποτε. Αργότερα αρνήθηκε να υπογράψει την έκθεση έρευνας σε κατοικία και κατάσχεσης. Αργότερα όλοι οι σύντροφοι οδηγήθηκαν στη γαδθ.

Αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από το χώρο της κατάληψης και κινούμενος προς αυτήν φωνάζοντας συνθήματα, οι μπάτσοι προσπάθησαν να τον απωθήσουν και ακολούθησε συμπλοκή. Ακολούθησαν τέσσερις προσαγωγές συντρόφων και μετά από πολύωρη αναμονή αφέθηκαν ελεύθεροι.

Οι σύντροφοι που μεταφέρθηκαν στη γαδθ οδηγήθηκαν στο υπόγειο του κτηρίου όπου και παρέμειναν εννέα ώρες. Για πολλές ώρες δεν είχανε την παραμικρή ιδέα σχετικά με το κατηγορητήριο και δεν τους επέτρεπαν να πάρουν τηλέφωνα. Όταν τους ανέβασαν στα γραφεία τους ενημέρωσαν για τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, οπλοκατοχή σε ορισμένους από αυτούς, ψευδορκία σ’έναν και πλαστογράφηση διαβατηρίου σ’εναν απο αυτούς επίσης. Εν συνεχεία οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν από την εισαγγελέα.

 Στην απολογία  αρνήθηκαν την όποια συνεργασία και δήλωσαν πως ό,τι έχουν να πουν θα το πουν στο δικαστήριο. Στους συντρόφους που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα οι μπάτσοι δυσκόλευαν τη διαδικασία μετάφρασης.

 Στην συνεχή άρνηση των συντρόφων να δώσουν αποτυπώματα και παρά το ότι οι κατηγορίες ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα   ο εισαγγελλέας διέταξε ρητά ν’ αποκομισθούν τα αποτυπώματα με κάθε μέσο ασκώντας όση βία χρειαστεί αρκεί να μην τους σπάσουν τα χέρια. Ένας από τους συντρόφους, στο δελτίο συμπλήρωσης αποτυπωμάτων σημείωσε πως τα αποτυπώματα του πάρθηκαν κατόπιν άσκησης βίας. Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται διάταξη για την άσκηση βίας προς λήψη αποτυπωμάτων, εισαγγελέας και μπάτσοι  επικαλέστηκαν την δικαιολογία ότι κάνουν ανάλογη εφαρμογή της διάταξης για την υποχρεωτική λήψη DNA.

 Την ίδια μέρα εκτός των τειχών καλέστηκε συνέλευση αλληλεγγύης η οποία αποφάσισε μικροφωνική το απόγευμα που συγκεντρώθηκαν 150 άτομα όπως και συγκέντρωση έξω από τη γαδθ η οποία δεν πραγματοποιήθηκε καθώς η αστυνομία με εντολή της σταμάτησε την κυκλοφορία των λεωφορείων σχεδόν σε όλο το κέντρο της πόλης.

 Την επομένη, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, όπου οι μπάτσοι απαγόρευαν την είσοδο των συντρόφων εντός του δικαστηρίου με εντολή εισαγγελέα και την είσοδός τους στην αίθουσα της δίκης λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας ως αναρχικοί, καθώς και των συγγενών των κατηγορουμένων. Παρόλαυτα, μεγάλος αριθμός ατόμων συγκεντρώθηκε έξω από τα δικαστήρια εκφράζοντας την αλληλεγγύη του φωνάζοντας συνθήματα. Η απόφαση του προεδρίου στην αίτηση των συντρόφων για τριήμερη αναβολή, απορρίφθηκε καθώς και διατηρήθηκε η κράτησή τους μέχρι και την επομένη. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τη γαδθ με τη συμμετοχή περίπου 70 ατόμων, οι οποίοι παρέμειναν γύρω στα είκοσι λεπτά φωνάζοντας αδιάκοπα συνθήματα. Ακούγοντας τα συνθήματα, οι σύντροφοι μαζί με ποινικούς κρατούμενους εντός της γαδθ, ανταποκρίθηκαν προκαλώντας ένταση μέσα στα κελιά.

 Την επόμενη μέρα, η δίκη ξεκίνησε κατά τις 2μιση η ώρα, κατά την οποία ο γενικός γραμματέας του τει ψευδώς κατέθεσε ότι το 2007 όταν και ξεκίνησε η κατάληψη ΔΕΛΤΑ, λειτουργούσαν υπηρεσίες του ΤΕΙ εντός αυτής κι όταν ρωτήθηκε από τη δικηγόρο ποιες υπηρεσίες λειτουργούσαν και για σαφείς ημερομηνίες, ο ίδιος με μια επίσης ψευδή κατάθεση δήλωσε ότι τελικά για κάποιον καιρό γινόντουσαν εργασίες στο κτήριο. Ο επόμενος μάρτυρας κατηγορίας  ήταν ένας μπάτσος που δε βρισκόταν την ώρα της εκκένωσης στο κτήριο, αλλά εισήλθε αργότερα. Ο ίδιος και ενώ δεν είχε καμία σχέση με το αλλοδαπών  δήλωσε με βεβαιότητα  ότι το διαβατήριο του συντρόφου είναι πλαστό κάτι το οποίο δεν ισχύει. Εν συνεχεία οι σύντροφοι έκαναν μία πολιτική τοποθέτηση και μετά από κάποιες διακοπές το προεδρείο αποφάνθηκε την ενοχή των κατηγορούμενων προσδίδοντας τους τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης από κοινού, οπλοκατοχή από κοινού, ψευδορκία, πλαστογράφηση, απείθια, παράβαση νόμου περί βεγγαλικών και οι ποινές έχουν ως εξής: σε δύο συντρόφισσες αναγνωρίστηκε μετεφηβικό ελαφρυντικό και δόθηκε η ποινή των τριών μηνών φυλάκισης , σε τέσσερις συντρόφους δόθηκε η ποινή των οκτώ μηνών, στον ένα από αυτούς έντεκα μήνες και δέκα μερες , σε έναν από αυτούς οχτώ μήνες και δέκα μέρες, σε έναν από αυτούς εννέα μήνες, και σε έναν από αυτούς δεκαέξι μήνες. Το συνολικό ποσό του προστίμου ανέρχεται στα 7950 ευρώ και όλοι έχουν τριετή αναστολή.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ

Η κατάληψη αποτελεί μία κοινωνική πρακτική διεκδίκησης. Το κτίριο της κατάληψης Δέλτα κουβαλάει μια τέτοια μακρά ιστορία καταλήψεων και διεκδικήσεων. Οι εργαζόμενοι του άλλοτε ξενοδοχείου δέλτα προέβησαν σε κατάληψη του κτιρίου όταν η διοίκηση του είχε κηρύξει κατάσταση διακοπής της λειτουργίας της επιχείρησης, μετά από τον αγώνα τους κέρδισαν κάποιες θέσεις στο υπηρεσιακό προσωπικό του τει. Εν συνεχεία κατά την περίοδο που το κτίριο λειτουργούσε σαν εστίες, ο φοιτητικός σύλλογος οικοτρόφων “πραξη” είχε προβεί σε κατάληψη το 2004 με τα εξής αιτηματα: εισδοχή φοιτητών, άμεση συντήρηση των δωματιων και εγκαταστάσεων (υδραυλικά, αποχέτευση, θέρμανση, βάψιμο) και επιτροπή διαφάνειας για τους εισαχθέντες. Το τει αδιαφορώντας για τα αιτήματα των οικοτρόφων φοιτητών και θέλοντας να περάσει την ιδιωτικοποίηση της εστίας αποφάσισε να μην μπουν άλλοι φοιτητές και να δώσει στους ηδη διαμένοντες ένα επίδομα στέγασης, επίδομα το οποίο τελικά τους δόθηκε μερικώς.

 Απο το 2005 εως το 2007 το κτίριο ήταν εγκαταλελημένο απο το τει. Το 2007 μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τον νόμο πλαίσιο και έπειτα από μαζικές συνελεύσεις αποφασίστηκε από αγωνιζόμενους φοιτητές και άτομα από τον ελευθεριακό και αναρχικό χώρο η επαναλειτουργία του κτιρίου μέσω μιας κατάληψης η οποία θα πήγαινε και ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή δεν θα στέγαζε μόνο τις ανάγκες των συμμετεχόντων αλλά και τις επιθυμίες τους. Το τει 7 χρόνια μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου κατηγορεί την κατάληψη Δέλτα για τις ζημιές τις οποίες είχαν καταγγείλει φοιτητές τόσα χρόνια πριν. Η εγκατάλειψη κατηγορεί την κατάληψη η οποία όχι μόνο επιδιόρθωσε τις ζημιές του κτιρίου και το έκανε βιώσιμο αλλά στέγασε και πολιτικά εγχειρήματα, εργαστήρια δημιουργίας και στάθηκε δίπλα σε κοινωνικές ομάδες των δυσμενέστερων ταξικά. Ένας χώρος ο οποίος πάντοτε πρωοθούσε την κοινωνική αλληλεγγύη αντιπαραβάλοντας την μπροστά στον κοινωνικό κανιβαλισμό και έδρασε με βάση τις αρχές της αντιιεραρχίας και της αντιεμπορευματικότητας ενάντια στον καπιταλισμό και στο κράτος του.

Όντας λοιπόν η κατάληψη Δέλτα ένα πολιτικό εγχείρημα με πολυεπίπεδη δράση και ως μέρος του ριζοσπαστικού κινήματος αποτελεί για το κράτος έναν απο τους στοχοθετημένους εχθρούς του που θέλει να αφανίσει. Επιδιώκοντας αυτό μέσω της εκκένωσης της βρήκε τον τρόπο να δείξει πόσο καλά ξέρει να παίζει το παιχνίδι του αποπροσαναταλισμού της κοινωνίας, στήνοντας ένα ‘’φθηνό’’ σόου αλλά κατά τα άλλα ακριβοπληρωμένο. Με αναρτημένα βίντεο της εισβολής των κάθε λογής μπάτσων στο επίσημο διαδικτιακό τόπο της αστυνομίας, με διμοιρίες των ΜΑΤ οι οποίες φυλάνε εδώ και 4 μερες το κτίριο περιμετρικά, μια φαντασμαγορική επιχείρηση της αστυνομίας  χωρίς να έχει τα αποτελέσματα που ανέμενε, παρουσιάζοντας σαν όπλα αντικείμενα τα οποία είχαν συγκεκριμένη χρήση μέσα στο κτίριο όπως π.χ το τσεκούρι το οποίο παρουσιάζεται στα κατασχεμένα αντικείμενα, η χρήση του οποίου ήταν για τις ξυλόσομπες, κατι το οποίο είναι καταφανές και από τις φωτογραφίες των ίδιων των μπάτσων, ένα τσεκούρι ανάμεσα σε χώματα και πριονίδια.

 Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παρέλασε από την κατάληψη και εσπασε, κατέσχεσε κουμπαράδες σε σχήμα γουρουνιού (πιθανόν για να φλερτάρει), γομολάστιχες και ξύστρες, εισέβαλε στο παιδικό δωμάτιο και χόρεψε τσιγκολελέτα. Πέρα τώρα από αστεϊσμούς αυτό το κρεσέντο αστυνομικής διάνοιας απήγαγε συντρόφους μας και τους οδήγησε σε δίκη κατ΄ εντολή μάλιστα του υφισταμένου των κεφαλαιοκρατών και πρωθυπουργού αντώνη Σα(χλα)μαρά προβάλλοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής και πάταξης της ανομίας. Από την πλευρά μας εμείς έχουμε να πούμε πως δεν πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον ολοκληρωτισμό, ο ολοκληρωτισμός είναι ήδη εδώ με την πιο άγρια μορφή, αν ο Σα(χλα)μαράς  δηλώνει μηδενική ανοχή σε όποιον αντιτίθεται πολιτικά στα συμφέροντα των ευηπόληπτων μεγαλοεπιχειρηματιών φοροφυγάδων αφεντικών του, εμείς δηλώνουμε μηδενική ανοχή στις συνθήκες εξαθλίωσης, άγριας φτωχοποίησης και του θανάτου που προσφέρει απλόχερα ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός και το κράτος. Μηδενική ανοχή στις προσπάθειες καταστολής καταλήψεων και αυτοοργανομένων αναρχικών εγχειρημάτων και ανομία όσον αφορά τη δράση μας προς υπεράσπιση αυτών.

 Δεν είμαστε διατεθιμένοι να παζαρέψουμε για τα αυτονόητα, το δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγη είναι κάτι το οποίο παραμένει αδιαπραγμάτευτο όσο και αν αυτοί οι χαλεποί καιροί που ζούμε και οι ινστρούχτορες τους το αμφισβητούνε, όταν τόσος κόσμος εξωθείται στην αυτοκτονία από την φτώχεια, όταν τόσοι άστεγοι πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο και όσο αυτά τα φαινόμενα οξύνονται, δεν νοείται να υπάρχουν κτίρια άδεια τα οποία να στέκουν και να ρημάζουν καταμεσής, σε αυτήν την δραστηριότητα της κρίσης και στο αλισβερίσι της αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Αυτήν ακριβώς την δραστηριότητα της κρίσης πρέπει να την εκμεταλευτούμε και με βάση την ταξική αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και των απόκληρων αυτού του κόσμου να αυτοοργανωθούμε, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας χτίζοντας ουσιαστικές σχέσεις που θα γίνουν επικίνδυνες για το υπάρχον. Και αυτό είναι το στοίχημα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας αλλά να μπορούμε να τις εμπιστευτούμε και στους συντρόφους μας. Η κατάληψη είναι μία πρακτική κοινωνικά νομιμοποιημένη και όταν δεν προσπαθείς να στεγάσεις μόνο το κεφάλι σου αλλά και τις ιδέες σου είναι ένας από τους τρόπους να επιτεθείς στην οδηνηρή πραγματικότητα του καπιταλισμού.

ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ…

( κατά τα άλλα μια δίκη χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά )

Όσον αφορά τη δίκη των συντρόφων μας ήτανε για εμάς η αρχή ενός καινούργιου εκδικητικού κύκλου αντιμετώπισης του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που πορεύοναι ενάντια σ’ αυτό και σπάνε τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό του. Απροκάλυπτα, ζητώντας ο δικηγόρος που ορίστηκε από το τει, να αποδοθούν οι βαρύτερες δυνατές ποινές ως προς παραδειγματισμό για να μην ξαναγίνουν καταλήψεις(!), καθώς και με τη συνέχιση της κράτησης των συντρόφων μας μετά την αναβολή της δίκης. Αντιλαμβανόμενοι όλο αυτό το πλαίσιο δε μας προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δίκης μέσα στην αίθουσα βρισκόταν όλη η ηγεσία της ελ.λας βορείου ελλάδος, όπως επίσης και ότι με εντολή εισαγγέλεα δεν επιτρεπόταν η είσοδος αλληλέγγυου κόσμου όχι μόνο στην αίθουσα αλλά ακόμα και στο κτίριο. Τέλος, η κεκαλυμμένη αγόρευση της εισαγγελέος ως προς το γεγονός ότι δεν δικάζονται οι ιδέες παρόλο που πρότεινε την κατηγορία της οπλοκατοχής από κοινού – επειδή όπως είπε μοιράζονται τα πάντα από κοινού και παίρνουν όλες τις αποφάσεις από κοινού, εμάς το μόνο που μας δείχνει είναι ότι μας γίνεται για ακόμα μια φορά ξεκάθαρη η αναξιοπρέπεια και η ξεφτίλα τους.

Είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για την θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατα συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας.

Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.

Ό,τι και να γίνει η Δέλτα για πάντα κατάληψη θα μείνει

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 16/9/12

 ______________________________

κείμενο – “απολογία” των 10 συλληφθέντων συντρόφων

Ζούμε όλοι μας μέσα σε ένα οικονομικοπολιτικό σύστημα, ασφυκτικά κλειστό και ανελεύθερο, το οποίο υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα συμφέροντα των αφεντικών, παντός είδους, των από πάνω.

Από την άλλη πλευρά της ζυγαριάς, βρίσκονται οι καταπιεσμένοι, όλοι όσοι αντιμετωπίζουν καθημερινά το πρόβλημα της επιβίωσης. Το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, που βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης, δέχεται καθημερινά επίθεση από την ολιγομελή τα΄ξη των αφεντικών, μέσω των προστατών του πλούτου τους, τους εντολοδόχους τους, το κράτος και την εξουσία. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με την αινούργια οικονομική κρίση που εφηύραν τα αφεντικά, η οποία δεν είναι παρά μια προφανής αναδιάρθρωση και εκ νέου συσσώρευση του πλούτου προς οφελός τους, καθώς και μια προσπάθεια ολοκληρωτικού ελέγχου κάθε πτυχής της κοινωνίας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν τον εαυτό τους σε απελπιστική κατάσταση και αποφασίζουν να πάρουν της ζωές τους στα χέρια τους.

Αποφασίζουν έτσι να δημιουργήσουν αδιαμεσολάβητες κοινωνικές δομές, μακριά από τις εκβιαστικές λογικές του κεφαλαίου και των σχέσεων που ορίζονται από το χρήμα.

Εμείς ως άτομα που, κινούμαστε στα πλαίσια του ευρύτερου αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου, είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ιδιοκτησίας  και εμπορικών, οικονομικών σχέσεων. Στηρίζουμε τους χώρους και τις ομάδες, οι οποίοι λειτουργούν με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αντιιεραρχία και την αντιεμπορευματικότητα. Τέτοια εγχειρήματα είανι οι καταλήψεις, τα σ τέκια και τα κοινωνικά κέντρα.

Η κατάληψη Δέλτα έναι ένα από αυτά, ένα ανοιχτός, κοινωνικός και πολιτικός χώρος με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά. Μέσα στην κατάληψη λειτουργούν διάφορα ανοιχτά, αυτοδιαχειριζόμενα εργαστήρια (φωτογραφία, βιτρό, μεταξοτυπία), ομάδες αυτομόρφωσης, βιβλιοθήκη, ανοιχτό γυμναστήριο, μεταφραστική ομάδα, αυτοοργανωμένο τυπογραφείο, ελεύθερα μαθήματα χορού και παιδότοπος, ενώ πραγματοποιούνται και ανοιχτές πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, προβολές, συντροφικές κουζίνες, καθώς και αυτοοργανωμένες, αντιεμπορευματικές συναυλίες. Στις εκδηλώσεις αυτές συγκεντρώνονται χρήματα, τα αοποία διατίθενται για την ενίσχυση διαφόρων ριζοσπαστικών αγώνων και άλλων κινηματικών αναγκών.

Η κατάληψη Δέλτα, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί χώροι, αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου αντιεξουσιαστικού – αναρχικού κινήματος , το οποίο λειτουργεί ανταγωνιστικά και εχθρικά απέναντι στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και μάχεται για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση και για αυτό το λόγο δέχονται και την ακατάπαυστη επίθεση του κράτους και της εξουσίας. Ιδιάτερα τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες ενός οργίου καταστολής ενάντια σε ομάδες και χώρους, όχι μόνο στην ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τα εγκαταλελημένα κτήρια, είτε ανήκουν στο δημόσιο, είτε ανήκουν σε ιδιώτη, μέσα σε αυτό το κλίμα της φτωχοποίησης της κοινωνίας, στέκονται προκλητικά, όταν γύρω μας υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που στερούνται τη βασική ανάγκη της στέγασης. Εμείς, ως αναρχικοί, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις προσπάθειες των ανθρώπων για κατάληψη έρημων χώρων και διαμόρφωσή τους σε ζωτικούς χώρους.

Η κατάληψη Δέλτα, όπως και οι άλλοι χώροι που λειτουργούν οριζόντια, αντιεραρχικά και ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και εξουσίας, είναι πεδία αγώνα, τα οποία πρέπει να μείνουν ανοιχτά για όλους τους λόγους του κόσμου. Όσο η εξουσία θα προσπαθεί να καταστείλει τις εστίες αντίστασης και να φιμώσει τον ριζοσπαστικό λόγο, θα μας βρίσκουν απέναντι τους.

Κι ενώ καμιά εξουσία δεν δέχεται την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων, εμείς θεωρούμε την δίωξή μας φρονηματική και τους εαυτούς μας αιχμάλωτους ενός πολέμου που μένεται στην καρδιά της κοινωνίας. Αντιλαμβανόμαστε πως η πολιτική δράση ανθρώπων με ριζοσπαστικό πρόταγμα, που κινείται επιθετικά προς τους καταπιεστές και τις εξουσιαστικές λογικές, ενοχλεί τους τελευταίους, οι οποίοι, με τα κόπων και βασάνων προσπαθούν να επιβάλουν το δόγμα της κοινωνικής ειρήνης, σε ένα κόσμο που η καταπίεση είναι δεδομένη, με ευδιάκριτους τους ρόλους του θύτη και του θύματος.

Όσο η παρουσία μας ενοχλεί, τόσο θα στοχεύουν στον αφανισμό μας. Εμείς από τη μεριά μας  θα αρνούμαστε τις κατηγορίες που μας επιρρίπτουν οι αρχές και γελάμε με τις σκευωρίες που πλάθουν εις βάρος μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως οι μπάτσοι προσπάθησαν να μας χρεώσουν τη μόνιμη διαμονή μας την κατάληψη Δέλτα, ενώ εμείς είχαμε δηλώσει τις διευθύνσεις των μόνιμων κατοικιών μας.

Τέλος, ενώ θεωρούμε ολίγον τι ανούσια την αναφορά του θέματος του σωματικού ελέγχου, παρά την άρνησή μας και της βίαιης αποκόμισης των αποτυπωμάτων μας και δε θα ζητούσαμ από καμία αρχή να επιληφθεί του θέματος, θέλουμε απλά να δείξουμε πως αυτή είναι η δημοκρατία τους  και για μια ζωή θα μας βρίσκουν απέναντί τους.