Σήμερα το απόγευμα, στήθηκε πάνω στην Πατησίων μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις “Δράκα” (Κέρκυρα) και Αpertus (Αγρίνιο) που δέχτηκαν πρόσφατα εμπρηστικές επιθέσεις καθώς και σε όλους τους κατειλημμένους πολιτικούς χώρους που στοχοποιούνται και απειλούνται με εκκενώσεις τη στιγμή που τα κοράκια έχουν βγει σεργιάνι προς χαρτογράφηση και δήθεν αναζήτηση κτιρίων προς ιδιοκατοίκηση ή άμεση εκποίηση. Μπάτσοι, εισαγγελείς, επενδυτές, φασίστες… …σας περιμένουμε!
Στην παρέμβαση για τρεις ώρες περίπου μοιράστηκαν και διαβάστηκαν τα δύο παρακάτω κείμενα της κατάληψης Σκαραμαγκά:
————————————- KEIMENO ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ————————————-
Έχει περάσει ένας περίπου μήνας από το πανηγύρι των δύο διαδοχικών εκλογικών διαδικασιών και την παλινόρθωση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης μέσω της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Οι νέοι κρατικοί διαχειριστές εξελέγησαν βάση της υπόσχεσης για «εθνική σωτηρία» και αποτροπής της κατάρρευσης της οικονομίας. Οι πρώτες ενέργειες του κράτους σε συνεργασία με την τρόικα είναι να εξασφαλιστούν κονδύλια ύψους 11,5 δις, ώστε να εξασφαλιστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, που περιλαμβάνονταν στη συμφωνία του 2ου μνημονίου, το οποίο ψηφίστηκε στις 12 Φλεβάρη 2012. Για να εξευρεθούν αυτά τα ποσά έχουν σχεδιαστεί νέα εξοντωτικά μέτρα, που περιλαμβάνουν δραστικές μισθολογικές περικοπές, κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων, νέες φορολογικές επεμβάσεις, απολύσεις κτλ. Ταυτόχρονα σχεδιάζεται η εκποίηση σημαντικού αριθμού δημοσίων ακινήτων και η χρήση, μέχρι πρότινος, αναξιοποίητων κτιρίων. Σε μια προσπάθεια διασποράς κοινωνικής σύγχυσης από την πλευρά του κράτους, αυτός ο σχεδιασμός έρχεται να παρουσιαστεί ως «αντίβαρο» σε νέες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις και κοινωνικές αντιστάσεις. Αγαστή συνεργασία σε αυτές τις κινήσεις προσφέρει και ο Δήμος της Αθήνας (με δήμαρχο τον θιασώτη της καταστολής, της τάξης και της ασφάλειας Καμίνη), ο οποίος έχει εκπονήσει διάφορα σχέδια ερημοποίησης της ζωής του κέντρου και μετατροπής του σε ζώνη κατανάλωσης και μεταφοράς εμπορευμάτων. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ο δήμος κινείται διαρκώς σε κατασταλτική λογική τόσο απέναντι σε μετανάστες-μικροπωλητές, όσο και σε εστίες κοινωνικών αντιστάσεων, σημαντικό μέρος των οποίων αποτελούν και οι αναρχικές-αντιεξουσιαστικές καταλήψεις του κέντρου. Κτίρια που για χρόνια ρήμαζαν ξεχασμένα, μετατράπηκαν από αντιστεκόμενους ανθρώπους σε ζωντανές εστίες αυτοοργάνωσης του αγώνα, με υποδομές αλληλεγγύης, αυτομόρφωσης και δημιουργίας και σε πολλές περιπτώσεις σε στεγαστικά εγχειρήματα. Μέσα στην τρέχουσα συγκυρία, οι καταλήψεις είναι και πάλι στο στόχαστρο τόσο του κράτους όσο και ειδικότερα των Δημοτικών Αρχών που μέσα στην αναμπουμπούλα φροντίζουν να ξεπουλήσουν και το τελευταίο τετραγωνικό δημόσιου χώρου. Με πρόσχημα τα σχέδια εκμετάλλευσης, εκποίησης και επενδύσεων βρίσκουν την ευκαιρία να χτυπήσουν για μια ακόμη φορά τους πολιτικούς κατειλημμένους χώρους. Και μάλιστα, εκεί που δε φτάνει αναίμακτα το χέρι του κράτους φτάνει το χέρι του φασιστικού παρακράτους, όπως δείχνουν και οι πρόσφατοι εμπρησμοί στις καταλήψεις Apertus (Αγρίνιο) και Δράκα (Κέρκυρα). Ταυτόχρονα, κάθε ταξικός αγώνας, χτυπιέται ανελέητα και καταστέλλεται όπως συνέβη με την απεργία στην «Ελληνική Χαλυβουργία» (με τη σύλληψη έξι απεργών) με το πρόσχημα της «ιερότητας» του δικαιώματος της εργασίας τη στιγμή που –τι ειρωνεία!- οι άνεργοι στον ελλαδικό χώρο προσεγγίζουν τα δύο εκατομμύρια. Οι καταλήψεις όμως, αποτελούσαν και αποτελούν ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας και θύλακες αντίστασης στα σχέδια της κοινωνικής εξαθλίωσης. Στις αναρχικές-αντιεξουσιαστικές καταλήψεις σφυρηλατούνται οι αξίες και οι δεσμοί της αλληλεγγύης και της συλλογικοποίησης. «Σκιαγραφούνται» τα όνειρά μας για ένα κόσμο χωρίς αφεντικά, κράτος και εξουσία, για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης. Κάθε σχέδιο επίθεσης στις καταλήψεις θα μας βρει αποφασιστικά και δυναμικά απέναντί του. Να αντισταθούμε σε κάθε νέο μνημόνιο και σχέδιο κοινωνικής λεηλασίαςΑλληλεγγύη στις καταλήψεις Apertus και Δράκα Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις 22/07/2012 Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
——————————————————- ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ “ΔΡΑΚΑ” & “APERTUS” ——————————————–
Δύο μέρες, δύο πόλεις, δύο κοινωνικοί χώροι στις φλόγες…δύο οι ηθικοί αυτουργοί:κράτος και παρακράτος.Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, την Τρίτη 11 Ιουλίου, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος τηςκατάληψης «Apertus» στο Αγρίνιο δέχεται επίθεση με αυτοσχέδιο εμπρηστικό-εκρηκτικό μηχανισμό με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές στον προαύλιο χώρο. Δύο μέρες αργότερα, την Παρασκευή 13 Ιουλίου, εμπρηστική επίθεση δέχεται το κτήριο της κατάληψης «Δράκα» στην Κέρκυρα, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του 1ου ορόφου της κατάληψης. Και στις δύο περιπτώσεις, στόχος των εμπρηστών ήταν η καταστροφή ενός αυτό-οργανωμένου και κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Κοινή συνισταμένη των επιθέσεων ήταν η καταστροφή των απελευθερωμένων εδαφών που έχουν καταληφθεί από ανθρώπους που επέλεξαν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους, να αυτοδιαχειριστούν την καθημερινότητά τους, να στεγάσουν τις επιθυμίες τους και να προτάξουν την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Αυτοί οι κινηματικοί χώροι, λοιπόν, με παρουσία στους τοπικούς αγώνες των περιοχών και πλούσιο ρεπερτόριο κοινωνικής δράσης (εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές, θεατρικές παραστάσεις, μαθήματα ξένων γλωσσών, χαριστικά παζάρια, καφενεία, κουρεία κα.) δεν θα μπορούσαν παρά να μπουν στο μάτι κράτους και παρακράτους. Τι κι αν το Νοσοκομειακό Σύστημα καταρρέει υπό την ασφυκτική πίεση της αφαίμαξης των δημοσίων πόρων, οδηγώντας στην εξαθλίωση και το θάνατο χιλιάδες ασθενείς και τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την ανεργία. Μία κατάληψη ενός (εγκαταλελειμμένου εδώ και 15 χρόνια) δημοσίου κτηρίου που βρίσκεται υπό την ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας αποτελεί την «δαμόκλειο σπάθη» του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας. Ικανοποιητικός λόγος δεν είναι άλλωστε για να επιχειρηθεί να παρουσιαστεί μία κατάληψη ως αποδιοπομπαίος τράγος; Τι κι αν η φασιστική ατζέντα έχει καταλάβει το κέντρο της πολιτικής σκηνής με την κατασκευή συγχρόνων στρατοπέδων συγκέντρωσης, τη στοχοποίηση των μεταναστών, την εγκληματοποίηση των οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, την υποστήριξη των ρατσιστικών πρακτικών με την εθελοτυφλία της αστυνομίας και των ΜΜΕ, την έξαρση των εθνικιστικών κορόνων και των αντικομμουνιστικών κραυγών. Ένας αυτοοργανωμένος χώρος σε μία πόλη σαν το Αγρίνιο, δεν αποτελεί παρά το «άλλο άκρο» της ακροδεξιά. Ικανοποιητικός λόγος δεν είναι άλλωστε για να επιχειρηθεί να παρουσιαστούν οι κοινωνικοί αγωνιστές ως «συμμορίτες»; ΟΧΙ! Όλα αυτά είναι «ικανοποιητικοί λόγοι» μονάχα για τους κουτούς, τους εθελοτυφλούντες και τους επικίνδυνους. Είναι γνωστό ότι σε περιόδους εξαθλίωσης και καταστολής η αντίσταση είναι η μοναδική διέξοδος για επιβίωση. Όπως επίσης είναι γνωστό ότι ο κοινωνικός κανιβαλισμός και το ιδεολόγημα του «όλοι εναντίον όλων» είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αποπολιτικοποιηθούν οι κοινωνικοί αγώνες και να καμφθούν οι συλλογικές αντιστάσεις των εκμεταλλευόμενων. Επίσης είναι γνωστό ότι η εδραίωση του Ολοκληρωτισμού πρέπει να περάσει πρώτα στις συνειδήσεις των καταπιεζόμενων ως προσωπική ευθύνη: ότι φταίμε για το «δημόσιο» χρέος, για τη φτώχεια μας, το άγχος και την κατάθλιψή μας. Και ότι η αντίσταση στη βαρβαρότητα αποτελεί ματαιοπονία· ότι «μόνο μια χούντα θα μας σώσει». Είναι γνωστή η προσπάθεια των νεοναζί της Χρυσής Αυγής να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφ. Αλεξάνδρας, την κεντρική οδό της Κέρκυρας όπου στεγάζεται και η κατάληψη Δράκα. Όπως είναι γνωστή η πλούσια αντιφασιστική ιστορία του Αγρινίου και τα κοινωνικά ριζώματα των αναρχικών της πόλης εδώ και δεκαετίες. Είναι εν τέλει γνωστή – και πιο οφθαλμοφανής από ποτέ – η συνεργασία κράτους και παρακράτους. Της αστυνομίας, της μαφίας και της Χρυσής Αυγής. Καθώς και η υποστήριξη των αφεντικών (μικρών ή μεγάλων) σε καθετί που εξασφαλίζει την καθυπόταξη των εργαζομένων με όπλα την εξατομίκευση και τον φόβο. Μας θέλουν μόνες, φοβισμένους και γονατιστούς. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε κάτι. Και θα συνεχίζουμε να τους το υπενθυμίζουμε με κάθε τρόπο. Ότι δεν ανεχόμαστε κανένα νταβατζή που προσπαθεί να μας «πουλήσει προστασία»: είτε αυτό λέγεται κράτος, είτε αστυνομία, είτε μαφία, είτε Χρυσή Αυγή. Και, τέλος, ότι οι κοινότητες αγώνα, οι καταλήψεις, τα «άπαρτα κάστρα» μας είναι «οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και προσπαθούμε να χτίσουμε». Ότι… Η ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙΓΙΑΤΙ…Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣAPERTUS (ΑΓΡΙΝΙΟ) ΚΑΙ ΔΡΑΚΑ (ΚΕΡΚΥΡΑ)
20/07/2012 Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
|
