Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.

Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες. Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση, με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο, χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.

Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον “αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο “νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους, ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει 5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου Κέρκυρας.

Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την “επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.

Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.

Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό, αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

KΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ