Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του καπιταληστρικού συστήματος, είναι η εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού, το οποίο μετατρέπει κάθε σχέση σε οικονομική συναλλαγή. Τα μέσα παραγωγής αντί να βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο αυτών που παράγουν τα κοινωνικά αγαθά, είναι στα χέρια μια οικονομικής ελίτ, η οποία καρπώνεται τους κόπους των από κάτω. Έτσι, το σύνολο της κοινωνίας βρίσκεται εγκλωβισμένο σ’ αυτήν την εξαρτώμενη από το κεφάλαιο σχέση, καταντώντας πολλές φορές να έχει τον ρόλο απλώς του παθητικού καταναλωτικού κοινού.
Μέσα στον ατέρμονο κύκλο των εμπορευματικών συναλλαγών, η ηλεκτρική ενέργεια δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ύπαρξη της ΔΕΗ ως κρατικής επιχείρησης μετρά 61 χρόνια ζωής (από τον Αύγουστο του 1950). Όσο κι αν έχει παγιωθεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων ως δεδομένη η εμπορευματική συναλλαγή των βασικών κοινωνικών αγαθών, δεν παύει να είναι εξοργιστική. Ακόμα και στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, που τόσα χρόνια πλασάρει ένα στοιχειώδες κράτος δικαίου και πρόνοιας είναι αδιανόητο να μην παρέχονται τουλάχιστον οι απολύτως βασικές ανάγκες επιβίωσης.
Η ΔΕΗ, ως άλλο ένα κρατικό εργαλείο είχε ανέκαθεν τον ρόλο φοροεισπρακτικού μηχανισμού επιβάλλοντας στη κοινωνία να πληρώνει εκτός του ηλεκτρικού ρεύματος, φόρο για τον δήμο, την ΕΡΤ και ΦΠΑ. Σήμερα, στα πλαίσια της γενικευμένης και εντεινόμενης οικονομικής επίθεσης που δέχονται τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, το κράτος και το κεφάλαιο διευρύνουν τις αρμοδιότητες της ΔΕΗ με την είσπραξη του Ενιαίου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας. Έτσι, οξύνεται ο κρατικός εκβιαστικός χαρακτήρας της δημόσιας επιχείρησης, θέτοντας μας το δίλημμα ή να υποταγούμε στους όρους των νέων οικονομικών δυναστών, ή να υποστούμε τη δραματική υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης μας.
Σ’ αυτόν τον εκβιασμό πολλοί είναι αυτοί που δε στέκονται αμέτοχοι, αλλά μπροστά στα απανωτά χτυπήματα του κεφαλαίου απαντούν με όπλο τους την αλληλεγγύη και την συντροφικότητα.
Δομές αντίστασης ενάντια στο “χαράτσι” δημιουργούνται σε διάφορές περιοχές της Ελλάδας. Όπως, στην περίπτωση της κατάληψης της ΔΕΗ του Χαλανδρίου, όπου οι εργαζόμενοι δεν δέχτηκαν να γυρίσουν στη δουλεία τους μετά την καταστολή και τις συλλήψεις των 15 εκ των καταληψιών. Από κει και πέρα ακολούθησαν δεκάδες καταλήψεις σε κτήρια της ΔΕΗ, αλλά και άλλες ακτιβιστικού τύπου ενέργειες, που αποσκοπούν στην απόσυρση του “χαρατσιού”.
Αυτές τις μέρες, όπως κάθε χρόνο, επικρατεί το “πνεύμα” των Χριστουγέννων, το οποίο από μια συντηρητική θρησκευτική εορτή του χριστιανισμού έχει περάσει στο σύγχρονό life style με την τρέλα του καταναλωτισμού. Η αγορά γεμίζει με εκατοντάδες ανθρώπους που βγαίνουν όλο χαρά να καταναλώσουν, οι δρόμοι γεμίζουν φώτα και ένα επιφανειακό πανηγύρι φτάνει στο ζενίθ του! Πίσω από αυτό όμως, η πραγματικότητα έχει ένα πρόσωπο σκληρό… Οι άνεργοι και οι περικοπές μισθών συνεχώς αυξάνονται, οι δρόμοι γεμίζουν ολοένα και περισσότερους άστεγους, και σα να μην έφταναν όλα αυτά, πολλά σπίτια φέτος απειλούνται με χριστουγεννιάτικη διακοπή ρεύματος. Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στις κεντρικές πλατείες στέκουν επιβλητικά για να καλύψουν την ζοφερή πραγματικότητα ,να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως λεηλατούν τις ζωές μας, να καλύψουν το σκοτάδι πολλών σπιτιών. Άλλα η εικόνα αυτή πλέον δεν καλύπτεται εύκολα. ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ…
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΕΥΜΑ.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΤΣΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ.
