All posts by draka

δρακόντιο κείμενο

“Κουβαλάμε έναν καινούργιο κόσμο, εδώ, στις καρδιές μας
κι ο κόσμος αυτός μεγαλώνει κάθε στιγμή.
Μεγαλώνει και τώρα ακόμα που μιλάω.”
B.Durruti

Το παλιό αρχοντικό της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στέκεται εδώ και 15 χρόνια παρατημένο, περιμένοντας κάποιον να του δώσει ξανά ζωή και χρησιμότητα. Αφ’ότου παραχωρήθηκε στο νοσοκομείο με σκοπό την λειτουργία της σχολής νοσηλευτών έχει αφεθεί επιδεικτικά να ρημάξει και ο λόγος της εγκατάλειψης και της μη αξιοποίησης του είναι προφανής.

Το εγχείρημα της Δράκας γεννήθηκε μέσα από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και καταλήψεις στα κτίρια της πρυτανείας και των διοικητικών υπηρεσιών του πανεπιστημίου, κατά την διάρκεια των οποίων η αδυναμία των φοιτητικών συλλόγων και των φοιτητικών παρατάξεων να λάβουν ριζοσπαστικές αποφάσεις και να κάνουν ουσιαστικές προτάσεις αντίστοιχα, σχετικά με την συνέχιση των διεκδικήσεων, μας ώθησε στην αναζήτηση ενός χώρου που θα στέγαζε όχι μόνο εμάς αλλά και τις αρνήσεις μας και τις επιθυμίες μας έξω από τα στενά όρια των κινητοποιήσεων αυτών. Ξεκίνησε έτσι ένας νέος κύκλος συνελεύσεων, προπαρασκευαστικών για μια στεγαστική κατάληψη και για τα χαρακτηριστικά της κίνησης αυτής.

Η κατάληψη λοιπόν αυτού του κτιρίου και η μετατροπή του σε αυτοδιαχειριζόμενη στέγη ήρθε ως αποτέλεσμα της εναντίωσής μας στην κατάργηση της έως τότε δωρεάν στέγασης των φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ενός προβλήματος που εκφράστηκε απο το 1986 και η λύση που δόθηκε από τις τότε πρυτανικές αρχές ήταν η ανάθεση του σε ιδιώτες μεγαλοξενοδόχους. Σήμερα, μετά από 25 χρόνια, όχι μόνο συνεχίζεται η “προσωρινή” λύση με αποτέλεσμα το δημόσιο χρήμα να περνάει σε ιδιωτικά χέρια, αλλά το πρόβλημα εντείνεται ζητώντας από τους φοιτητές να καταβάλλουν άμεσα το 1/3 του συνολικού ποσού, ενώ τα υπόλοιπα τα έχουν ήδη καταβάλει οι γονείς τους και οι ίδιοι μέσω της φορολογίας.

Κοινή μας αφετηρία λοιπόν, αποτέλεσε η εναντίωσή μας σε ένα καθεστώς καταπίεσης, καταπάτησης και περιστολής των δικαιωμάτων μας και σε μια κοινωνία η οποία προβάλλει σαν μοναδικές αξίες τον πλουτισμό και τον ατομικισμό. Αυτό που μας ενώνει τελικά, και επιζητούμε να μας ενώσει με όλους όσους δεν θέλουν να τρέφουν αυταπάτες, δεν κλείνουν τα μάτια επιλεκτικά και δεν σιωπούν συνένοχα απέναντι σε όσα εξυφαίνονται γύρω μας είναι τα χαρακτηριστικά που θέτουμε όλοι μαζί με ομοφωνικές διαδικασίες σε κάθε συνέλευση, που πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη (στις 9μμ) και είναι ανοιχτή για τον καθένα/καθεμία,και στην οποία προτείνουμε, συνδιαμορφώνουμε, διοργανώνουμε, προωθώντας εγχειρήματα και δημιουργώντας καινούργια.

Βασική επιδίωξη του εγχειρήματος, είναι να απευθυνθεί πρωτίστως σε φοιτητές που έχουν χάσει το δικαίωμα στέγασης, δεν μπορούν ή δεν συμφωνούν να καταβάλουν τα ποσά που επιβάλλει το πανεπιστήμιο σε ιδιωτικά συμβεβλημένα ξενοδοχεία που λειτουργούν ως εστίες. Μια έμπρακτη απάντηση στον παραλογισμό της κρατικής πολιτικής-που αφήνει τους δημόσιους χώρους να ερημώνουν-, σε όλα αυτά που μας ξενίζουνε, σε όλα αυτά που προάγουν την εκμετάλλευση και την κυριαρχία πάνω στις ζωές μας, αναπαράγοντας ακόμα περισσότερο την απάθεια και την αλλοτρίωση. Μιλάμε για αυτονομία σήμερα, για κάτι που είναι εφικτό και μας αναλογεί.

Με την είσοδο μας στο κτίριο πρώτος μας στόχος ήταν η αποκατάστασή του και η μετατροπή του σε αυτοδιαχειριζόμενη στέγη, αλλά και σήμειο αλληλεπίδρασης ώστε να γίνει χώρος δημιουργικότητας και προώθησης της ατομικής και συλλογικής έκφρασης πρωτοτυπίας με κάθε διαθέσιμο μέσο, συναρμόζοντας τις διάφορες επί μέρους αντιστάσεις σε έναν τρόπο ζωής.

Το κτίριο αυτό, πλέον στεγάζει εμάς και τις πεποιθήσεις μας και αποτελεί χώρο ανταλλαγής ιδεών και απόψεων, πάντα μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Μακριά από κομματικές επιρροές, ξεπερνώντας τις οποιεσδήποτε αρχικές δυσκολίες και με βασικές αρχές την αυτοοργάνωση, την αντιιεραρχεία, την ομοφωνία, την αλληλεγγύη, και την ισότιμη συνδιαμόρφωση κοινών αρχών και ιδεών προσδοκούμε να μετατρέψουμε αυτό το κτίριο σε εστία εκδηλώσεων, συζητήσεων και διαφόρων μορφών δράσης. Μας αφήνει εντελώς αδιάφορους οποιαδήποτε οικονομική ή ιδιοκτησιακή εκμετάλλευση αυτού του χώρου. Αντιθέτως, σκοπός μας είναι να τον κάνουμε ένα ενεργό κομμάτι της πόλης για τον καθένα.

Κατάληψη ΔΡΑΚΑ
Λεωφ. Αλεξάνδρας 15

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Στις 17 Νοεμβρίου 2010 φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου, μετά τις άκαρπες κινητοποιήσεις για το ζήτημα της στέγασής τους, κατέλαβαν το εγκαταλελειμένο –όπως νόμιζαν- κτίριο του ΤΕΕ νοσηλευτικής στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15. Όπως διαπιστώθηκε την επομένη, στο κτίριο έκαναν μάθημα 9 μαθητές κι έτσι επιδιώχτηκε η συστέγαση και παράλληλα η επισκευή του κτιρίου, με στόχο αφενός την στέγαση των φοιτητών και αφετέρου την καθιέρωσή του χώρου ως ένα κοινωνικό κέντρο για την πόλη της Κέρκυρας και τους κατοίκους της.

Ωστόσο σήμερα, 1η Φεβρουαρίου 2011, η διευθύντρια του ΤΕΕ κατόπιν εντολής του διευθυντή του Νοσοκομείου Κέρκυρας, με τη συνδρομή αγνώστου έκοψε τα καλώδια του πινακά ηλεκτροδότησης (κάτι το οποίο συνιστά ποινικό αδίκημα για φθορά δημόσιας περιουσίας) στερώντας το ρεύμα οχι μόνο από τους διαμένοντες αλλά και από τους ίδιους τους μαθητές της, κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Στη συνέχεια και μετά την αναχώρηση των μαθητών, αχρήστευσε την αίθουσα στην οποία γίνονται τα μαθήματα του τμήματος. Ως αποκορύφωμα, απευθύνθηκε στους αστυνομικούς και επέστρεψε συνοδευόμενη από δυο άντρες της ασφάλειας. Μας κατηγόρησε για φθορά δημόσιας περιουσίας και παρακώλυση του έργου του ΤΕΕ, και μάλιστα ενώπιων μαρτύρων (διαμενόντων, αλληλέγγυων και αστυνομικών), στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα ως υπαιτίους της κατάληψης.

Είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο δεν έχουν γίνει φθορές αλλά αντίθετα έχουν γίνει επισκευές οι οποίες και συνεχίζονται. Είναι οφθαλμοφανές σε όποιον επιθυμεί να το διαπιστώσει ότι το κτίριο πλέον είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, καθώς καθημερινά μεταμορφώνεται όλο και περισσότερο σε ένα ζωντανό σημείο της πόλης, όπου λαμβανουν χώρα εκδηλώσεις και δράσεις (προβολές ταινιών, παροχή συσσιτίου στους μετανάστες).

Κάναμε την κατάληψη όχι μόνο γιατί δεν μπορούμε, αλλά κυρίως γιατί δε θέλουμε να πληρώσουμε τους μεγαλοξονοδόχους για τη στέγασή μας. Με την ίδια λογική συμμετέχουμε στα γεγονότα της κοινωνίας, γιατί για μας αυτό είναι τρόπος ζωής και όχι στειρα αντιδραση ή προσωρινό βόλεμα.

Δε θελήσαμε να παρακωλύσουμε τη λειτουργία του ΤΕΕ, και ούτε πρόκειται ακόμα και μετά από την ξεκάθαρη άρνησή τους να συμβιώσουμε. Πρέπει να τονιστεί ότι η  προβλεπόμενη ημερομηνία μεταφοράς του ΤΕΕ στο χώρο του καινούριου νοσοκομείου έχει παρέλθει προ πολλού (6 Δεκεμβρίου 2010). Ωστόσο, δε μας εξέπληξε η κωλυσιεργεία αυτή, καθώς πιστεύουμε ότι αποσκοπούσε στην έξωσή μας, έστω κι αν αυτό σήμαινε ότι οι 9 μαθητές θα συνέχιζαν να διδάσκονται σε ένα ετοιμόροπο κτίριο, όπου η Πολιτεία θεώρησε σκόπιμο να τους τοποθετήσει.

καλούμε σε συμπαράσταση αλληλεγγύης

Ανοιχτή συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 21.00.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ

ΔΡΑΚΑ

Πορεία για τους μετανάστες στην Ηγουμενίτσα

Μετα από ανοιχτή γενική συνέλευση αποφασίσαμε πως θα συμμετάσχουμε στην ενημερωση του κοσμου της Κέρκυρας για την πορεία στην Ηγουμενίτσα αλλά και στην ίδια την πορεία.Η αφίσα και το κείμενο είναι από εδώ :https://ditiki.squat.gr/ Continue reading Πορεία για τους μετανάστες στην Ηγουμενίτσα

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ/ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΣΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ

Όλα ξεκίνησαν με την ίδρυση των πρώτων ελληνικών πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια των αστικών κέντρων λειτούργησαν ως απόδειξη πολιτισμού και τα πανεπιστήμια της περιφέρειας απλώθηκαν με σκοπό τη στήριξη των τοπικών οικονομιών. Τα τελευταία χρόνια το σχέδιο άλλαξε και επιχειρείται μια ελεγχόμενη παρακμή ώστε να κληθεί η ιδιωτική εκπαίδευση ως η μόνη σωτηρία. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και το Ιόνιο πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε το 1985 και τα προβλήματα του ξεκίνησαν εν τη γενέσει του:

 Ιδρύονται πανεπιστήμια στην Κέρκυρα χωρίς να υπάρχει καμία υποδομή ούτε για τη στέγαση των φοιτητών ούτε για την πραγματοποίηση των μαθημάτων.
 Η τοπική οικονομία ανθεί, τα προβλήματα ωστόσο του πανεπιστημίου παραμένουν.
 Το 1986 γίνονται κινητοποιήσεις των φοιτητών για την στέγασή τους και μετά από καταλήψεις της Ιονίου Ακαδημίας γίνεται δεκτό εν μέρει το αίτημά τους και στεγάζονται προσωρινά στα ξενοδοχεία με απώτερο σκοπό τη δημιουργία δημόσιων εστιών.
 24 χρόνια μετά η προσωρινή λύση όχι μόνο είναι ακόμα σε ισχύ, αλλά το πανεπιστήμιο φαίνεται ανίκανο να καλύψει τα έξοδα αυτής της επιλογής. Ως εκ τούτου ζητείται από τους «πλούσιους» φοιτητές (με ετήσια φορολογική δήλωση πάνω από 12.000€ ) να συνεισφέρουν κατά το εν τρίτον του ποσού, δηλαδή 3€ τη μέρα.
Με αφορμή αυτό ξεκίνησαν κινητοποιήσεις που αντιτίθενται στα εξής:
1. Ο δημόσιος πλούτος χρησιμοποιείται για να ταΐσει μια μειοψηφία 5 ιδιωτών ξενοδόχων, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα τα 1.200.000€ του προϋπολογισμού, που αφορούν την πληρωμή των ξενοδόχων 24 χρόνια τώρα, να έχουν αξιοποιηθεί για την ανέγερση δημόσιων εστιών.
2. Αν ξεχάσουμε τη δυνατότητα αυτή και θεωρήσουμε ότι ο δημόσιος πλούτος (κατά κανόνα στη χώρα μας) χρηματοδοτεί ιδιωτικές επιχειρήσεις αντί να δημιουργεί δημόσιες, τα 540€ το μήνα που δίνονται για κάθε δίκλινο δωμάτιο ξενοδοχείου θα μπορούσαν να χορηγούνται στους ίδιους τους φοιτητές ώστε να νοικιάσουν σπίτια και να κινηθεί το χρήμα σε χαμηλότερες οικονομικές βαθμίδες της τοπικής κοινωνίας.
3. Στην τελική ένα δίκλινο δωμάτιο ξενοδοχείου δεν καλύπτει πάγιες ανάγκες των φοιτητών, μιας που θεωρούμε σχετικά αναγκαίο να έχει ο καθένας τον προσωπικό του χώρο και ένα γραφείο παρά να μένουμε σε πολυτελή ξενοδοχεία με πολυτελή είσοδο πελατών και υπηρεσία δωματίων. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, με την ευγενική χορηγία των φορολογούμενων πολιτών, έχουμε κάνει πεντάστερα τα περισσότερα ξενοδοχεία του κέντρου της πόλης.
 Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω, από τις 10 Οκτώβρη ξεκίνησαν κινητοποιήσεις διαφόρων μορφών με κορύφωση την κατάληψη της πρυτανείας και των διοικητικών υπηρεσιών του πανεπιστημίου. Οι προσευχές μας δεν εισακούστηκαν, αντ’ αυτού θεωρηθήκαμε μια ακραία μειοψηφική ομάδα φοιτητών που επιζητά να πραγματώσει το φαντασιακό του εις βάρος της υπόλοιπης φοιτητικής κοινότητας.
 Επειδή λοιπόν ακόμα πιστεύουμε (ίσως ιδεαλιστικά) ότι η Παιδεία πρέπει πρώτα και κύρια να αναδεικνύει τη δύναμη της δημιουργικότητας και της φαντασίας και να μας διδάσκει ότι σημασία δεν έχει η δύναμη της μάζας αλλά η δύναμη της θέλησης, αποφασίσαμε να μετατρέψουμε σε δημόσια στέγη φοιτητών έναν χώρο που ανήκει στο υπουργείο υγείας και υπολειτουργεί.
 Η λειτουργία αυτού του χώρου είναι πολύ σημαντική και αφορά την εκπαίδευση. Είναι ένα ΤΕΕ νοσηλευτικής. Φιλοξενεί 9 μαθητές, λειτουργεί λίγες ώρες τη βδομάδα και χρησιμοποιεί ένα μικρό μέρος του κτηρίου.
 Επειδή θεωρούμε ότι όλοι οι μαθητευόμενοι/ εκπαιδευόμενοι έχουμε κοινό στόχο την πνευματική μας μόρφωση αλλά και την κατάρτισή μας στο αντικείμενό μας, προσπαθώντας να μην παρακωλύσουμε καμία εκπαιδευτική διαδικασία, έστω κι αν χρειαστεί να σπάσουμε κάποιους θεσμούς ελπίζουμε σε συνεννόηση και σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους του κτηρίου, δηλαδή τους μαθητές.
 Επίσης είναι στενάχωρο που χρειάζεται απολογητικό κείμενο προς το κοινωνικό σύνολο μιας που θεωρούμε αυτονόητο πως, ειδικά σε τέτοιες δύσκολες περιόδους, η απαλλοτρίωση της κρατικής περιουσίας με σκοπό να επανέλθει στην κυριότητα του κόσμου, είναι μια από τις πιο υγιείς και αποτελεσματικές αντιδράσεις.
 Επίσης λυπόμαστε που για άλλη μια φορά, και οι διοικητικές αρχές του πανεπιστημίου, και οι συμφοιτητές μας, και το πολίτευμά μας εν γένει, αποδείχτηκαν οι μεν ανίκανοι να διαχειριστούν τα οικονομικά μιας χώρας προς όφελος των πολιτών και οι δε επιεικώς αδιάφοροι ή αδρανείς, αν όχι κακοήθεις, καθώς αποδεικνύονται φερέφωνα του ίδιου του συστήματος.
 Η οικονομική κρίση, όπως και η κρίση αξιών βαθαίνουν ολοένα και πιο πολύ και οι απαλλοτριώσεις στο κοντινό μέλλον δε θα είναι μέσο αντίδρασης αλλά ανάγκη επιβίωσης. Έστω και τώρα ας προλάβουμε τις εξελίξεις.

Ελπίζουμε στην κατανόησή σας αν όχι και στη στήριξή σας στην εν λόγω κατάληψη στέγης, η οποία αποτελεί πραγματική ανάγκη κάποιων φοιτητών, όσο και στην γενικότερη ανησυχία μας περί του εκθετικού σαπίσματος του εκπαιδευτικού συστήματος.