All posts by draka

Χρονικό επιθέσεων στην Κατάληψη Δράκα

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.H.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΌΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο

Στις 13 Δεκέμβρη έχει προσδιοριστεί το στρατοδικείο του συντρόφου Γεράσιμου Κορωναίου που σχετίζεται με τη δίωξή του από στρατιωτικό εισαγγελέα και αφορά την άρνησή του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό ως ολικός αρνητής στράτευσης. Για την υπόθεση του συντρόφου έχει προγραμματιστεί και οργανώνεται αντιμιλιταριστικό διήμερο στα Γιάννενα η κορύφωση του οποίου θα περιλαμβάνει συγκέντρωση στο στρατοδικείο Ιωαννίνων την Τρίτη 13 Δεκέμβρη. 

Την Τρίτη 13-12-2011, ο αναρχικός Γεράσιμος Κορωναίος δικάζεται από το στρατοδικείο Ιωαννίνων, για την πολιτική του επιλογή να αρνηθεί να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία. Ήδη από τον Οκτώβρη του 2009 ο Γεράσιμος Κορωναίος κατέθεσε δημόσια το σκεπτικό που τον οδήγησε στην εναντίωση στη θητεία ειδικά και στο μιλιταρισμό γενικότερα. Η στάση του αυτή δεν μπορεί παρά να μας βρει αλληλέγγυους.

Σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης (Αθήνα) το Ξυπόλυτο Τάγμα διοργανώνει το Σάββατο 10 Δεκέμβρη και ώρα 19:00 μ.μ. εκδήλωση-συζήτηση με θέμα “ο στρατός, η συγκυρία, η ολική άρνηση στράτευσης και οι κοινωνικές αντιστάσεις”.

(εισήγηση από την πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης)

Επίσης καλούμε και σε συγκέντρωση αλληλεγγύης τη μέρα της εκδίκασης της υπόθεσης στο στρατοδικείο Ιωαννίνων (απέναντι απο τη δημοτική βιβλιοθήκη), στις 09:00 π.μ.

 

 

 

 

 

Η δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης του Γεράσιμου Κορωναίου:

Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης

Προς Στρατολογικό Γραφείο Πατρών

Δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να καταταγώ στον στρατό ούτε να έχω καμία επαφή με αυτήν την δομή του εξουσιαστικού συστήματος, δεν επιθυμώ καμία εναλλακτική θητεία ούτε καν να εμφανιστώ ενώπιον σας για κάποιου είδους απαλλαγή.

Η απόφαση αυτή πάρθηκε ύστερα από πολλές σκέψεις σχετικά με την ώρα που θα ερχόμουν αντιμέτωπος με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι οι δρόμοι είναι δύο: ή πας ή δεν πας. Φυσικά το δεν πας έχει διάφορες προεκτάσεις και τρόπους ώστε να γίνει. Σέβομαι την επιλογή της απαλλαγής Ι5, αλλά δεν υποστηρίζω την εναλλακτική θητεία που επιλέγουν οι αντιρρησίες συνείδησης για το λόγο ότι δε σε αποδεσμεύει ως άτομο από την κράτηση χρόνου και έργου. Επιλέγω το δρόμο της ολικής άρνησης ως αναρχικός που δεν θέλει ούτε να περάσει απ’ έξω από κάποιο στρατόπεδο ούτε να’ ρθει σε επαφή με χακί-ζώα για κανένα λόγο παρά μόνο απέναντί τους και πάντα με εχθρική στάση. Είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή η οποία δε θα εκφραζόταν αν αποφάσιζα να χρησιμοποιήσω κάποιον άλλον τρόπο ώστε να μην υπηρετήσω. Και όπως κάθε πολιτική επιλογή εμπεριέχει ένα σύνολο σκέψεων και απόψεων, έτσι και αυτή έχει αρκετές προεκτάσεις. Από την κοινωνικοποίηση σε καθεστώς εγκλεισμού στον σεξισμό, από τον εθνικισμό στην υποχρέωση, από τον ιμπεριαλισμό στην οικονομία. Προεκτάσεις και λόγοι που βιώνουμε καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις και δομές του καπιταλιστικού συστήματος.

Ο στρατός σε κάνει άντρα: φυσικά και αρνούμαι το πρότυπο και την ισχυρή θέση που έχει επιβάλει το αρσενικό φύλο στην κοινωνία και που βρίσκει την καλύτερη έκφραση του στον καπιταλισμό όπου ο σωστός άντρας διαμορφώνεται από κάποιες συγκεκριμένες δομές. Δυνατό παιδί από μικρό να είναι το αγόρι μας, στην εφηβεία να έχει μια γκομενίτσα (διαφορετική κάθε μήνα, κατά προτίμηση του άντρα πατέρα), να πάει στο σχολείο του και όταν φύγει από τα χέρια των γονιών του να πάει στρατό όπου θα ολοκληρώσει την εκπαίδευση του ως αρσενικό. Που βοηθάει ο στρατός? Μαθαίνεις να ζεις μόνο με άντρες για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να ισχυροποιούνται τα στερεότυπα που υπάρχουν μέσα σου. Προσπαθείς να γίνεις μυικά πιο δυνατός για να ανταπεξέρθεις ,και καλά, στις δυσκολίες και όχι απλά για να ενισχύσεις την εικόνα σου u969 ως αρσενικό. Έχω σιχαθεί να βλέπω φωτογραφίες φαντάρων με τα σώβρακα να κρατάνε όπλα στους θαλάμους με τσιγάρο στο στόμα και μπουκάλια αλκοόλ τριγύρω. Και στην άδεια πας και σε κανά μπουρδέλο γιατί τώρα που δεν έχεις χρόνο και είσαι μέσα μπορείς να πας να τα ακουμπήσεις για ένα γαμήσι αφού είσαι και πιο άντρας από πριν. Πολλοί έρχονται σε επαφή με τον αγοραίο έρωτα την περίοδο που είναι φαντάροι. Πιστεύω στην ανεξαρτησία του κάθε ατόμου χωρίς διακρίσεις φύλου. Η ανωτερότητα του άντρα είναι αυτή που προωθείται μέσα από το στρατό με σκοπό να συντηρήσει την πατριαρχική δομή της κοινωνίας και να εξυψώσει τις σχέσεις εξουσίας μέσα στο σύνολο.

Γνωρίζεις κόσμο και μένουν δυνατές φιλίες μετά τη θητεία σου: σε συνθήκες εγκλεισμού η μόνη επιλογή που έχεις για να μην σαλτάρεις είναι να προσπαθήσεις να βρεις κάποιους ανθρώπους να συναναστρέφεσαι. Από προηγούμενες εμπειρίες μου

δουλεύοντας στα πλοία διαπίστωσα ότι οποιαδήποτε συναναστροφή σε συνθήκες πίεσης σε απομακρύνει από τον εαυτό σου και λειτουργεί ως παραίσθηση κοινωνικότητας. Φυσικά στο στρατό το να συναναστρέφεσαι με ένα πλήθος ατόμων που σε άλλες συνθήκες δεν θα γνώριζες καν, κάτω από ένα πρίσμα το οποίο απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών διαβιώνοντας κάτω από συνθήκες άθλιες χωρίς πολλές επιλογές, μόνο κοινωνικοποίηση δεν είναι αλλά αναγκαστική σπατάλη της διάθεσης για συνεύρεση.

Είναι υποχρέωσή σου να υπηρετήσεις την πατρίδα: δεν είμαι έλληνας απλά έτυχε να γεννηθώ σε αυτό τον χώρο, δεν έχω καμία εθνική υπερηφάνεια και δεν νιώθω καμία συγκίνηση κάτω από το γαλανόλευκο πανί το οποίο κάθε φορά που καίγεται λέω “γαμώ τη σημαία σας”. Ο στρατός της ελλάδας που δημιουργήθηκε στις απαρχές του ελληνικού κράτους είναι αναγκαστική συνθήκη για να υπάρξει ένα κράτος (σύνορα-στρατός). Είναι το μέσο που εξασφαλίζει την επέκταση του κράτους μέσα από μαζικές δολοφονίες, επεκτατικούς πολέμους και σύμπραξη συμμαχιών για την οικονομική επέκταση. Δηλαδή όπου η ελλάδα έχει οικονομικά συμφέροντα έχει και στρατό π.χ. σερβία – αφγανιστάν. Στο στρατό εγκολπώνεται η μερίδα αυτή της κοινωνίας που επιθυμεί να συνεισφέρει έμπρακτα σε αυτή τη συνθήκη (φασίστες, χουντοβασιλικοί, μεγαλοιδεάτες). Στο στρατό θα σε διδάξουν πώς στην πράξη θα καταφέρεις να πραγματώσεις όλα αυτά που σου μαθαίνουν στο σχολείο, υποστηρίζοντας την ανωτερότητα της φυλής σου. Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε πήξει στους λεβέντες κολοκοτρωναίους, καραισκάκηδες, παλικαράδες του αέρα που με το ένα παπούτσι διέσχισαν την αλβανία. Καθάρματα τούρκους, γερμανούς, ιταλούς που έσφαζαν έλληνες για το κέφι τους μόνο και μόνο για μια σημαία στην ακρόπολη. Οι λεβέντες του ’21 που έσφαζαν επαναστατημένους έλληνες, αλβανούς, τούρκους υπηρετώντας την εξουσία, τα τάγματα που είχαν φύγει για να πολεμήσουν με τους τσάρους στην επαναστατημένη ουκρανία (μαύρος καβαλάρης), τη θέση των στρατιωτικοπολιτικών που εκφράστηκε στο αποκορύφωμά της με τη χούντα του 1967 δεν την αναφέρουν πουθενά στο στρατό. Λοιπόν επειδή ούτε στην παγίδα του σχολείου έπεσα, άλλο τόσο δεν θα μπω και στο βούρκο του στρατού αποσκοπώντας στην ενδυνάμωση της πατριωτικής μου συνείδησης. Είμαι εχθρός κάθε κράτους κάθε έθνους και εν δυνάμει καταστροφέας τους.

12 μήνες είναι θα περάσουν: Ζώντας σε μια κοινωνία που ο χρόνος του ατόμου έχει μετατραπεί σε πρόγραμμα, 12 μήνες από τη ζωή φαίνονται λίγοι.!!!! Ε δεν είναι!!!! Μιλάμε για δώδεκα μήνες κενού, δώδεκα μήνες εκπαίδευσης στο όνομα μιας σάπιας ιδέας, δώδεκα μήνες ομοιογένειας στην εμφάνιση κοινής με αυτή των χακί – δολοφόνων, δώδεκα μήνες μακριά από φίλους και συντρόφους, δώδεκα μήνες αποχής από τον έρωτα, δώδεκα μήνες χωρίς άποψη για την κοινωνική πραγματικότητα λόγω αποχής, δώδεκα μήνες μέσα σε συρματοπλέγματα, δώδεκα μήνες που κρατάς όπλο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το στρέψεις στον εχθρό σου (ο εχθρός είναι η εξουσία που σε κουμαντάρει), δώδεκα μήνες κενού. Τους χαρίζω μόνο τις ώρες που γράφω αυτήν την επιστολή. Επιλέγω να διαχειρίζομαι το χρόνο μου δημιουργικά σε ότι θέλω με το λιγότερο κόστος και δεν πετάω στα σκουπίδια ένα χρόνο στον οποίο μπορώ να ζήσω τόσα άλλα πράγματα.

Στρατός – φονιάς: Ο στρατός πέρα από την εσωτερική του ύπαρξη ως θεσμού δρα και

εκτός συνόρων, άλλοτε κρυφά άλλοτε φανερά. Έχει πάντα και ας μην τη χρησιμοποιεί τη δυνατότητα να προκαλέσει μαζικές καταστροφές και δολοφονίες. Έχει συγκεκριμένο επιστημονικό περιεχόμενο που σχετίζεται με την ανακάλυψη τεχνικών και όπλων για ακόμα μεγαλύτερους ολέθρους από αυτούς που ήδη μπορεί να προκαλέσει. Φυσικά για να καλύψει όλες αυτές τις ενέργειες του απομυζά χρήματα από το μόχθο των ιδίων που αυτός σκοτώνει. Εκτός από θανάτους σε καιρό πολέμου ευθύνεται για το θάνατο αρκετών νέων που τους οδηγεί στην αυτοκτονία. Επίσης ευθύνεται για αρκετές ψυχολογικές διαταραχές που προκαλούνται σε άτομα κατά τη θητεία τους. Είναι ρυθμιστής της κίνησης των συνόρων, άλλοτε σκοτώνοντας μαζικά σε ναρκοπέδια μετανάστες, άλλοτε σκοτώνοντας φαντάρους που τυχαίνει να δουν κάποια σύμπραξη στρατιωτικών με εμπόρους ναρκωτικών-λευκής σάρκας -όπλων. Εκπαιδεύει μαζικά δολοφόνους στις ειδικές δυνάμεις, πολλοί από τους οποίους μετά βρίσκονται στα σώματα ασφαλείας ή απαρτίζουν φασιστικές και παρακρατικές ομάδες. Εν ολίγης είναι μια δεξαμενή θανάτου υπηρετώντας τα σχέδια κρατιστών, καπιταλιστών, και μη.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ – ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ

Γεράσιμος Κορωναίος Οκτώβρης 2009

Αφίσες και Κείμενα για τον Γερ. Κορωναίο από την Πάτρα

Εκδήλωση-συζήτηση με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου (Σάββατο 12/11)

 

Από τη χούντα των συνταγματαρχών..στο μύθο της αστικής δημοκρατίας (και στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας)

Εκδήλωση- συζήτηση Σάββατο 12/11 και ώρα  8μμ στην Κατάληψη Δράκα (λεωφ.αλεξάνδρας 15)

μετά την κουβέντα, θα ακολουθήσει προβολή του ντοκυμαντέρ:

“Οι λαχειοπώλες τ’ ουρανού”

(Μια αναδρομή στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της Ελλάδας των δεκαετιών ’60 με ’70.)

ΌΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ…

17 Νοέμβρη 2010: Το κτήριο επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας 15 καταλαμβάνεται από φοιτητές που αντιδρούν στη διακοπή της δωρεάν στέγασης. Η κατάληψη ονομάζεται Δράκα, και όσο περνά ο καιρός πλαισιώνεται και με άλλο κόσμο και αποκτά κινηματική λογική.Ο χώρος μετατρέπεται για πολλούς σε σπίτι, λειτουργεί χωρίς αρχηγούς και αντιτίθεται έμπρακτα στην καπιταλιστική λογική σύμφωνα με την οποία τα πάντα, ακόμα και τα πλέον απαραίτητα για την επιβίωση αποτελούν εμπόρευμα.

Ακριβώς αυτή τη λογική η κατάληψη, τόσο ως εγχείρημα όσο και ως πρόταγμα, προσπαθεί να πλήξει. Σ’ αυτή την κοινωνία που κάθε αυταπάτη ευμάρειας έχει κατεδαφιστεί, η κοινωνική ειρήνη πιο σάπια από ποτέ καταρρέει. Σ’ αυτή την κοινωνία που τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα ξεπληρώνουν χρέη που δεν τους ανήκουν, η επιβίωση μετατρέπεται σε καθημερινό αγώνα με αβέβαιο αποτέλεσμα. Σ’ αυτή την κοινωνία που η μισθωτή σκλαβιά μετατρέπεται σε πολυπόθητο στόχο, η ανέχεια, η φτώχεια, η αδυναμία εξασφάλισης ακόμα και των πλέον αυτονόητων και αναγκαίων αγαθών μετατρέπεται σε πραγματικότητα. Ενάντια σε αυτήν την πραγματικότητα αντιστεκόμαστε, τόσο εμείς όσο και όλες οι υπόλοιπες καταλήψεις, και προτάσσουμε την επανοικειοποίηση των άδειων κτηρίων με σκοπό να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Ως εκ τούτου καθόλου παράξενη δεν μας φαίνεται η διαρκής επίθεση κράτους και παρακράτους ενάντια σε κινηματικούς χώρους. Χώροι στους οποίους πραγματώνεται μια άλλη κοινωνία, φύσει και θέσει εχθρική στους σχεδιασμούς των αφεντικών. Χαρακτηριστικές είναι οι προσπάθειες τρομοκράτησης/ εκκένωσης καταλήψεων στην Αθήνα (Πατησίων 61& Σκαραμαγκά, Έπαυλης Κούβελου, Λέλας Καραγιάννη) στη Θεσσαλονίκη (Ναδίρ, Libertatia, Ορφανοτροφείο , Δέλτα, Σχολείο) και στο Ηράκλειο (Αυτοδιαχειριζόμενη Εστία στο ΤΕΙ) τους τελευταίους μήνες. Ενδεικτική των τοπικών σχεδιασμών καταστολής είναι η εισβολή μπάτσων και εισαγγελέα στην κατάληψη Ελαία.

Όπως και στις άλλες περιπτώσεις οι προσπάθειες του κράτους να κλείσει η κατάληψη Δράκα, δε σταμάτησαν ποτέ. Οι μηνύσεις για φθορές- παρά το γεγονός ότι πολλά επιδιορθώθηκαν- στο ουσιαστικά εγκαταλελειμμένο κτήριο, ήταν μόνο η αρχή. Αποκορύφωμα της επίθεσης στην κατάληψη Δράκα ήταν η οριστική διακοπή –μετά από πολλές απόπειρες- του ρεύματος από την κολώνα της ΔΕΗ στα τέλη Ιουνίου. Όμως εμείς δεν υπάρχουμε στη ν κατάληψη απλά από ανάγκη, αλλά και από πολιτική επιλογή, η οποία κατοχυρώνει τον πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα του κτηρίου. Χαρακτήρα  που στην ουσία του θα είναι πάντοτε χρησιμότερος κοινωνικά από οποιαδήποτε κρατική χρησιμοποίησή του. Μετατρέπει τον χώρο σε μία ακόμα εστία αντίστασης, ελεύθερο για κάθε ριζοσπαστική σκέψη και δράση.

Επιλέξαμε λοιπόν να φτιάξουμε ένα σπίτι μέσα στο οποίο είμαστε όλοι ίσοι, συνυπάρχοντας  με βάση την αλληλεγγύη και λειτουργώντας μακριά από τις επιβαλλόμενες αλλοτριωτικές σχέσεις του υπάρχοντος. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας: αδιαμεσολάβητα, αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά, ελεύθερα.

Η επιλογή μας αυτή δεν εξαρτάται ούτε από τις δυσκολίες του εγχειρήματος, ούτε από τις πιέσεις των διαφόρων συστημικών φορέων, ούτε από τη μεθοδευμένη κρατική προσπάθεια τρομοκράτησης . Εξαρτάται από την αποφασιστικότητα, την επιμονή και τη συνέπειά μας, τις οποίες δεν μπορούν να κάμψουν ούτε οι συνεχείς αναφορές στα τοπικά ΜΜΕ, ούτε οι συχνές βόλτες έξω από την κατάληψη διαφόρων κουστουμαρισμένων γραφειοκρατών- μεταξύ των οποίων και ο διοικητής του νοσοκομείου, ούτε φυσικά οι λίστες με τα «εγκαταλελειμμένα» και προς «αξιοποίηση» κτήρια στην Κέρκυρα από διάφορους κύκλους με εργολαβικά και μικροπολιτικά συμφέροντα.

Ας ξέρουν λοιπόν όσοι εχθρεύονται την κατάληψη, πως Δράκα δεν είναι μόνο όσοι κατοικούν σε αυτή. Είναι όσοι συμμετέχουν στις συνελεύσεις, όσοι μας συντροφεύουν στα καφενεία και τα φαγοπότια, όσοι έρχονται στις προβολές και τις συζητήσεις, όσοι παρακολουθούν μαθήματα, όσοι επιλέγουν το αυτοδιαχειριζόμενο κουρείο. Είναι όλες οι άλλες καταλήψεις και οι σύντροφοί μας στην Ελλάδα και όχι μόνο. Είναι κάθε αγωνιζόμενος άνθρωπος.

     10, 100, 1000άδες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

                                                                                                                                                                 ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ   


Εκδήλωση -συζήτηση με αφορμή την βιντεο-παρουσίαση του πολιτικού ντοκυμαντέρ “Μήνυμα Εστάλη” 5/11

Εκδήλωση -συζήτηση με αφορμή την βίντεο-παρουσίαση  του πολιτικού ντοκυμαντέρ ” Μήνυμα Εστάλη  ” μια ανεξάρτητη  παραγωγή της  Κατάληψης Ευαγγελισμού.

Το  ντοκυμαντέρ έχει κεντρικές θεματικές την οικονομική και κοινωνική κρίση-τον κοινωνικό αυτοματισμό-πολιτικούς πρόσφυγες & μετανάστες – εθνικισμός & ακροδεξιά – κρατική καταστολή-πολιτικούς κρατούμενους & φυλακισμένους αγωνιστές -κοινωνική ανυπακοή -αντιστάσεις & κοινωνικά εγχειρήματα .

Σκοπός της εκδήλωσης είναι η ενημέρωση & η ανάδειξη των παραπάνω θεματικών του ντοκυμαντέρ , αποτελώντας την αφορμή για περαιτέρω συζήτηση & σχολιασμό .

Περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ