ΑΡΤΑ: αλληλεγγύη στην Κατάληψη Δράκα

Πανώ αλληλλεγγύης κρεμάστηκε σε κεντρικό δρόμο της Άρτα καθώς και τοιχοκολλήθηκε το κείμενο της κατάληψης σε μορφή αφίσας στο κέντρο της πόλης.

 

Δεν μας εκπλήσσει η “ετοιμότητα” των μηχανισμών που απο την μία, με την καθυστέρηση της πυροσβεστικής και απο την άλλη με την ακαριαία επίθεση των γραφιο-κρατικών κορακιών να “αξιοποιήσουν” την πυρπολημένη κατάληψη Δράκα, δίχνει πώς, πού και πότε, το κράτος και οι μηχανισμοί του έχουν την όρεξη “να κάνουν δουλειά” ρίχνοντας χρήμα, και προοπτικές “ανάπτυξης”.

 

Όταν το κράτος και το παρακράτος επιτήθονται με σκοπό να πλήξουν απελευθερωμένους κοινωνικούς χώρους…

…η απελευθερωτική συνείδηση και η επιμονή στον αγώνα για ελευθερία όχι μόνο δέν καταστέλλονται αλλά συσπειρώνονται και οργανώνονται για το χτίσιμο των δομών και των σχέσεων αλληλεγγύης ενάντια σε κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς αλλά και την πανούκλα της απάθειας και της υποταγής.

Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ-ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ APERTUS ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΔΡΑΚΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΩΝ

 

Το βράδυ της Τρίτης 11 Ιουλίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος της Κατάληψης Apertus στο Αγρίνιο δέχτηκε επίθεση με αυτοσχέδιο εκρηκτικό – εμπρηστικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές στο κτήριο.

Το απόγευμα της Παρασκευής 13 Ιούλη η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15 στην Κέρκυρα δέχτηκε επίσης εμπρηστική επίθεση με αποτέλεσμα να παραδοθεί στις φλόγες και να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς ο δεύτερος όροφος του κτηρίου. Επιπλέον αμέσως μετά τη φωτιά ο ιδιοκτήτης τού επί χρόνια εγκαταλειμμένου κτηρίου, το Νοσοκομείο Κέρκυρας, εκκίνησε διαδικασίες αξιοποίησής του και η αστυνομία απέκλεισε την είσοδο σε αυτό.

Πρόκειται για εμπρηστικές επιθέσεις από παρακρατικές ομάδες φασιστοειδών της νεοναζιστικής συμμορίας της χρυσής αυγής, που επιπλέον αποθρασυμένοι από τη συστημική ανάδειξη και αξιοποίησή τους, τη θεσμική νομιμοποίηση και κάλυψη που τους εξασφάλισε το καθεστώς προωθώντας τους στα κοινοβουλευτικά έδρανα, επιχειρούν να πλήξουν κάθε αυτοοργανωμένη εστία αντίστασης που αποτελεί ανάχωμα στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, ευθυγραμμιζόμενοι πλήρως με τις κατασταλτικές και τις ευρύτερα αντικοινωνικές στοχεύσεις του κράτους.

Να σημειώσουμε ότι οι επιθέσεις αυτές που αποτελούν συνέχεια δεκάδων παρακρατικών εμπρηστικών, εκρηκτικών και δολοφονικών επιθέσεων τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιήθηκαν λίγες μέρες μετά τη δυναμική κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών του Αγρινίου ενάντια σε συγκέντρωση νεοναζιστών της χρυσής αυγής σε κεντρικό σημείο της πόλης.

 

Ως κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, -ένας ορατός κοινωνικοπολιτικός χώρος αντίστασης στην Κυψέλη που έχει δεχτεί στο παρελθόν πλήθος κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων και σήμερα βρίσκεται επίσης στο στόχαστρο κατασταλτικών μεθοδεύσεων αντιμετωπίζοντας αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη-, και ως αγωνιστές που βιώνουμε καθημερινά στην περιοχή που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε τις ασφυκτικές συνθήκες που διαμορφώνει η ζοφερή πραγματικότητα του κρατικού ολοκληρωτισμού, του κοινωνικού κανιβαλισμού, του εκφασισμού και της αστυνομοκρατίας εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε κοινωνικό χώρο αντίστασης που χτυπιέται από τα κρατικά και παρακρατικά τάγματα ασφαλείας και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με κάθε αγωνιστή, ντόπιο ή μετανάστη, που παλεύει αξιοπρεπώς και από τα κάτω ενάντια στο φόβο, το ρατσισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Απέναντι στην εντεινόμενη βία του παρακμασμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και τους κάθε λογής λακέδες του να αντιτάξουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Σύντροφοι-συντρόφισσες από την Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
21 Ιούλη 2012

www.squathost.com/lelas_k

Δύο μέρες, δύο πόλεις, δύο κοινωνικοί χώροι στις φλόγες…δύο οι ηθικοί αυτουργοί: κράτος και παρακράτος.

Μικροφωνική αλληλεγγύης σε ΔΡΑΚΑ και APERTUS και σε όλες τις καταλήψεις που απειλούνται + μοίρασμα κειμένων στην Πατησίων απο συντρόφους και συντρόφισσες της κατάληψης “Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά”.


Image scaled down

Σήμερα το απόγευμα, στήθηκε πάνω στην Πατησίων μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις “Δράκα” (Κέρκυρα) και Αpertus (Αγρίνιο) που δέχτηκαν πρόσφατα εμπρηστικές επιθέσεις καθώς και σε όλους τους κατειλημμένους πολιτικούς χώρους που στοχοποιούνται και απειλούνται με εκκενώσεις τη στιγμή που τα κοράκια έχουν βγει σεργιάνι προς χαρτογράφηση και δήθεν αναζήτηση κτιρίων προς ιδιοκατοίκηση ή άμεση εκποίηση.

Μπάτσοι, εισαγγελείς, επενδυτές, φασίστες…

…σας περιμένουμε!

 

 

Στην παρέμβαση για τρεις ώρες περίπου μοιράστηκαν και διαβάστηκαν τα δύο παρακάτω κείμενα της κατάληψης Σκαραμαγκά:

 

————————————-

KEIMENO ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

————————————-

 

Έχει περάσει ένας περίπου μήνας από το πανηγύρι των δύο διαδοχικών εκλογικών διαδικασιών και την παλινόρθωση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης μέσω της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Οι νέοι κρατικοί διαχειριστές εξελέγησαν βάση της υπόσχεσης για «εθνική σωτηρία» και αποτροπής της κατάρρευσης της οικονομίας.

Οι πρώτες ενέργειες του κράτους σε συνεργασία με την τρόικα είναι να εξασφαλιστούν κονδύλια ύψους 11,5 δις, ώστε να εξασφαλιστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, που περιλαμβάνονταν στη συμφωνία του 2ου μνημονίου, το οποίο ψηφίστηκε στις 12 Φλεβάρη 2012. Για να εξευρεθούν αυτά τα ποσά έχουν σχεδιαστεί νέα εξοντωτικά μέτρα, που περιλαμβάνουν δραστικές μισθολογικές περικοπές, κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων, νέες φορολογικές επεμβάσεις,  απολύσεις κτλ. Ταυτόχρονα σχεδιάζεται η εκποίηση σημαντικού αριθμού δημοσίων ακινήτων και η χρήση, μέχρι πρότινος, αναξιοποίητων κτιρίων. Σε μια προσπάθεια διασποράς κοινωνικής σύγχυσης από την πλευρά του κράτους, αυτός ο σχεδιασμός έρχεται να παρουσιαστεί ως «αντίβαρο» σε νέες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις και κοινωνικές αντιστάσεις.

Αγαστή συνεργασία σε αυτές τις κινήσεις προσφέρει και ο Δήμος της Αθήνας (με δήμαρχο τον θιασώτη της καταστολής, της τάξης και της ασφάλειας Καμίνη), ο οποίος έχει εκπονήσει διάφορα σχέδια ερημοποίησης της ζωής του κέντρου και μετατροπής του σε ζώνη κατανάλωσης και μεταφοράς εμπορευμάτων. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ο δήμος κινείται διαρκώς σε κατασταλτική λογική τόσο απέναντι σε μετανάστες-μικροπωλητές, όσο και σε εστίες κοινωνικών αντιστάσεων, σημαντικό μέρος των οποίων αποτελούν και οι αναρχικές-αντιεξουσιαστικές καταλήψεις του κέντρου.

Κτίρια που για χρόνια ρήμαζαν ξεχασμένα, μετατράπηκαν από αντιστεκόμενους ανθρώπους σε ζωντανές εστίες αυτοοργάνωσης του αγώνα, με υποδομές αλληλεγγύης, αυτομόρφωσης και δημιουργίας και σε πολλές περιπτώσεις σε στεγαστικά εγχειρήματα. Μέσα στην τρέχουσα συγκυρία, οι καταλήψεις είναι και πάλι στο στόχαστρο τόσο του κράτους όσο και ειδικότερα των Δημοτικών Αρχών που μέσα στην αναμπουμπούλα φροντίζουν να ξεπουλήσουν και το τελευταίο τετραγωνικό δημόσιου χώρου. Με πρόσχημα τα σχέδια εκμετάλλευσης, εκποίησης και επενδύσεων βρίσκουν την ευκαιρία να χτυπήσουν για μια ακόμη φορά τους πολιτικούς κατειλημμένους χώρους. Και μάλιστα, εκεί που δε φτάνει αναίμακτα το χέρι του κράτους φτάνει το χέρι του φασιστικού παρακράτους, όπως δείχνουν και οι πρόσφατοι εμπρησμοί στις καταλήψεις Apertus (Αγρίνιο) και Δράκα (Κέρκυρα). Ταυτόχρονα, κάθε ταξικός αγώνας, χτυπιέται ανελέητα και καταστέλλεται όπως συνέβη με την απεργία στην «Ελληνική Χαλυβουργία» (με τη σύλληψη έξι απεργών) με το πρόσχημα της «ιερότητας» του δικαιώματος της εργασίας τη στιγμή που –τι ειρωνεία!- οι άνεργοι στον ελλαδικό χώρο προσεγγίζουν τα δύο εκατομμύρια.

Οι καταλήψεις όμως, αποτελούσαν και αποτελούν ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας και θύλακες αντίστασης στα σχέδια της κοινωνικής εξαθλίωσης. Στις αναρχικές-αντιεξουσιαστικές καταλήψεις σφυρηλατούνται οι αξίες και οι δεσμοί της αλληλεγγύης και της συλλογικοποίησης. «Σκιαγραφούνται» τα όνειρά μας για ένα κόσμο χωρίς αφεντικά, κράτος και εξουσία, για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης. Κάθε σχέδιο επίθεσης στις καταλήψεις θα μας βρει αποφασιστικά και δυναμικά απέναντί του.

Να αντισταθούμε σε κάθε νέο μνημόνιο και σχέδιο κοινωνικής λεηλασίας

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Apertus και Δράκα

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις

22/07/2012

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
pat61.squat.gr / pat61skar@gmail.com

——————————————————-

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ “ΔΡΑΚΑ” & “APERTUS”

——————————————–

Δύο μέρες, δύο πόλεις, δύο κοινωνικοί χώροι στις φλόγες…

δύο οι ηθικοί αυτουργοί:

κράτος και παρακράτος.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, την Τρίτη 11 Ιουλίου, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος τηςκατάληψης «Apertus» στο Αγρίνιο δέχεται επίθεση με αυτοσχέδιο εμπρηστικό-εκρηκτικό μηχανισμό με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές στον προαύλιο χώρο.

Δύο μέρες αργότερα, την Παρασκευή 13 Ιουλίου, εμπρηστική επίθεση δέχεται το κτήριο της κατάληψης «Δράκα» στην Κέρκυρα, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του 1ου ορόφου της κατάληψης.

Και στις δύο περιπτώσεις, στόχος των εμπρηστών ήταν η καταστροφή ενός αυτό-οργανωμένου και κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Κοινή συνισταμένη των επιθέσεων ήταν η καταστροφή των απελευθερωμένων εδαφών που έχουν καταληφθεί από ανθρώπους που επέλεξαν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους, να αυτοδιαχειριστούν την καθημερινότητά τους, να στεγάσουν τις επιθυμίες τους και να προτάξουν την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Αυτοί οι κινηματικοί χώροι, λοιπόν, με παρουσία στους τοπικούς αγώνες των περιοχών και πλούσιο ρεπερτόριο κοινωνικής δράσης (εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές, θεατρικές παραστάσεις, μαθήματα ξένων γλωσσών, χαριστικά παζάρια, καφενεία, κουρεία κα.) δεν θα μπορούσαν παρά να μπουν στο μάτι κράτους και παρακράτους.

Τι κι αν το Νοσοκομειακό Σύστημα καταρρέει υπό την ασφυκτική πίεση της αφαίμαξης των δημοσίων πόρων, οδηγώντας στην εξαθλίωση και το θάνατο χιλιάδες ασθενείς και τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την ανεργία. Μία κατάληψη ενός (εγκαταλελειμμένου εδώ και 15 χρόνια) δημοσίου κτηρίου που βρίσκεται υπό την ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας αποτελεί την «δαμόκλειο σπάθη» του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας. Ικανοποιητικός λόγος δεν είναι άλλωστε για να επιχειρηθεί να παρουσιαστεί μία κατάληψη ως αποδιοπομπαίος τράγος;

Τι κι αν η φασιστική ατζέντα έχει καταλάβει το κέντρο της πολιτικής σκηνής με την κατασκευή συγχρόνων στρατοπέδων συγκέντρωσης, τη στοχοποίηση των μεταναστών, την εγκληματοποίηση των οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, την υποστήριξη των ρατσιστικών πρακτικών με την εθελοτυφλία της αστυνομίας και των ΜΜΕ, την έξαρση των εθνικιστικών κορόνων και των αντικομμουνιστικών κραυγών. Ένας αυτοοργανωμένος χώρος σε μία πόλη σαν το Αγρίνιο, δεν αποτελεί παρά το «άλλο άκρο» της ακροδεξιά. Ικανοποιητικός λόγος δεν είναι άλλωστε για να επιχειρηθεί να παρουσιαστούν οι κοινωνικοί αγωνιστές ως «συμμορίτες»;

ΟΧΙ! Όλα αυτά είναι «ικανοποιητικοί λόγοι» μονάχα για τους κουτούς, τους εθελοτυφλούντες και τους επικίνδυνους. Είναι γνωστό ότι σε περιόδους εξαθλίωσης και καταστολής η αντίσταση είναι η μοναδική διέξοδος για επιβίωση. Όπως επίσης είναι γνωστό ότι ο κοινωνικός κανιβαλισμός και το ιδεολόγημα του «όλοι εναντίον όλων» είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αποπολιτικοποιηθούν οι κοινωνικοί αγώνες και να καμφθούν οι συλλογικές αντιστάσεις των εκμεταλλευόμενων. Επίσης είναι γνωστό ότι η εδραίωση του Ολοκληρωτισμού πρέπει να περάσει πρώτα στις συνειδήσεις των καταπιεζόμενων ως προσωπική ευθύνη: ότι φταίμε για το «δημόσιο» χρέος, για τη φτώχεια μας, το άγχος και την κατάθλιψή μας. Και ότι η αντίσταση στη βαρβαρότητα αποτελεί ματαιοπονία· ότι «μόνο μια χούντα θα μας σώσει».

Είναι γνωστή η προσπάθεια των νεοναζί της Χρυσής Αυγής να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφ. Αλεξάνδρας, την κεντρική οδό της Κέρκυρας όπου στεγάζεται και η κατάληψη Δράκα. Όπως είναι γνωστή η πλούσια αντιφασιστική ιστορία του Αγρινίου και τα κοινωνικά ριζώματα των αναρχικών της πόλης εδώ και δεκαετίες.

Είναι εν τέλει γνωστή – και πιο οφθαλμοφανής από ποτέ – η συνεργασία κράτους και παρακράτους. Της αστυνομίας, της μαφίας και της Χρυσής Αυγής. Καθώς και η υποστήριξη των αφεντικών (μικρών ή μεγάλων) σε καθετί που εξασφαλίζει την καθυπόταξη  των εργαζομένων με όπλα την εξατομίκευση και τον φόβο. Μας θέλουν μόνες, φοβισμένους και γονατιστούς.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε κάτι. Και θα συνεχίζουμε να τους το υπενθυμίζουμε με κάθε τρόπο. Ότι δεν ανεχόμαστε κανένα νταβατζή που προσπαθεί να μας «πουλήσει προστασία»: είτε αυτό λέγεται κράτος, είτε αστυνομία, είτε μαφία, είτε Χρυσή Αυγή. Και, τέλος, ότι οι κοινότητες αγώνα, οι καταλήψεις, τα «άπαρτα κάστρα» μας είναι «οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και προσπαθούμε να χτίσουμε». Ότι…

Η ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ
ΓΙΑΤΙ…
Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
 
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
APERTUS (ΑΓΡΙΝΙΟ) ΚΑΙ ΔΡΑΚΑ (ΚΕΡΚΥΡΑ)

20/07/2012

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
pat61.squat.gr / pat61skar@gmail.com

 

pat61.squat.gr

Σινιάλο αλληλεγγύης από το Αιγάλεω σε Apertus και Δράκα

Τις τελευταίες μέρες δύο αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι με αντιεξουσιαστικά πολιτικά χαρακτηριστικά, ένας στο Αγρίνιο και ένας στην πόλη της Κέρκυρας έγιναν στόχοι εμπρηστικών επιθέσεων. Και στις δύο περιπτώσεις, χωρίς να παραγνωρίζονται οι επιμέρους ιδιαιτερότητες, όλες οι ενδείξεις για την ταυτότητα των δραστών -τα κίνητρα, ο τρόπος και τα χαρακτηριστικά των επιθέσεων-  αποκλείουν οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πέρα από εντόπιες φασιστικές συμμορίες.

Η κοινωνική συντηρητικοποίηση -εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης- που, πέρα από την πολύμορφη και διάχυτη πιστοποίησή της ανά την επικράτεια, «κεφαλαιοποιείται» και συμπυκνώνεται συμβολικά στην παρουσία της φασιστικής Χ.Α. στην Βουλή, αποτελεί μια επίδοξη βάση υποστήριξης της φασιστικής επιθετικότητας. Ωστόσο, τα ιδεολογικά εργαλεία των φασιστικών συμμοριών είναι πολύ ρηχά και φτηνά για να προσφέρουν οποιαδήποτε ποιότητα αυταξίας στις αιματηρές τους πρακτικές. Η προπαγάνδα «με τις γριούλες να συνοδεύονται από τα ασπόνδυλα στα ΑΤΜ», την «εθνική αποκατάσταση» σε μικροαστικές ιδιοκτησίες και τον επιλεκτικό φιλανθρωπισμό  διανομής τροφίμων στο ελληνικό κουρελοπρολεταριάτο, επιδιώκει την κοινωνική νομιμοποίηση  εκατοντάδων δολοφονικών επιθέσεων που δεν θα περιοριστούν σε μετανάστες αλλά θα απλωθούν σε οποιονδήποτε εχθρεύεται την συνεκτική ουσία του «εθνικού κορμού»… Πρόκειται, προς το παρόν, για «μεγαλεπίβολες απαιτήσεις» από τους περιορισμένους διανοητικούς ορίζοντες των μισανθρώπων κι έτσι, καθώς δεν μπορεί να καλυφθεί η πολιτική ευθύνη για τις δολοφονικές τους πρακτικές… υπεκφεύγουν στο σκοτάδι και στα μισόλογα.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι που, ως προπύργια ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης ανέκαθεν αποτελούσαν στόχους των εχθρών της ελευθερίας, βρίσκονται μπροστά σε μια συνθήκη επίτασης της γενικευμένης φασιστικής επιθετικότητας που έχει αποκτήσει και βλέψεις σε θεσμικές υπεραξίες. Οι χώροι, ωστόσο, αυτοί δεν αποτελούν τίποτε άλλο πέρα από υλική υπόσταση συγκεκριμένων σχέσεων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αποτελούν μία –εν μέσω άλλων- μορφή συγκεκριμένων περιεχομένων. Η απόπειρα καταστροφής της υλικής τους υπόστασης δεν μπορεί επουδενί να ξεφύγει από τον αυστηρά συμβολικό της  χαρακτήρα, έναν χαρακτήρα που όχι μόνο δεν μπόρεσε ποτέ να επηρεάσει την ουσία των απελευθερωτικών περιεχομένων αλλά αποτέλεσε και πεδίο ήττας των μισάνθρωπων επιθέσεων. Η ιστορία αυτών των επιθέσεων, που κατά δεκάδες και με συγκεκριμένη περιοδικότητα εκδηλώνονται εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια, έχει δείξει ότι οι απελευθερωτικοί χώροι δεν έχουν επικαθοριστεί ποτέ από αυτές. Έτσι και αυτές τις μέρες, με σημείο αναφοράς τις τελευταίες επιθέσεις στα συγκεκριμένα εγχειρήματα στο Αγρίνιο και την Κέρκυρα, ενδυναμώνονται συνολικά τα περιεχόμενα της ελευθερίας, ενισχύονται οι δυνάμεις της αλληλεγγύης ανάμεσα στα απελευθερωτικά εγχειρήματα, ανανεώνονται οι αναφορές στα κοινωνικά ριζώματα και μεγαλώνει η αγάπη και το πείσμα για όσα πρέπει να συνεχιστούν.

Ο φασισμός δεν έχει άλλη προοπτική πέρα από την συντριβή του.

 

*αναδημοσίευση από το σάιτ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω

 

Η κατάληψη ΣΙΝΙΑΛΟ βρίσκεται στη διασταύρωση Καποδιστρίου και Θεσσαλονίκης,

στην πλατεία Παπανικολάου στο κάτω Αιγάλεω.

http://sinialo.espiv.net/ 

 

Καβάλα: Συναυλία Αλληλεγγύης στην κατάληψη Δράκα [Κυριακή 29/7, ώρα 20:30, Κατάληψη Βύρωνος 3]

 

Την Κυριακή 29/7, ώρα 20:30, θα πραγματοποιηθεί έντεχνη συναυλία μπροστά στο παρκάκι του υπό διαμόρφωση Ανοικτού Κοινωνικού Χώρου – Κατάληψη Βύρωνος 3. Τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση της Κατάληψης ‘Δράκα’.

ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ

Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.

Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες. Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση, με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο, χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.

Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον “αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο “νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους, ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει 5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου Κέρκυρας.

Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την “επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.

Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.

Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό, αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

KΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΩΤΙΑ, ΗΤΑΝ ΕΜΡΗΣΜΟΣ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΩΤΙΑ, ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ

Παρασκευή 13/7 ώρα 8.30 το απόγευμα. Η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15 παραδίδεται στις φλόγες, και παρά το γεγονός ότι η πυροσβεστική απέχει μόλις 100 μέτρα το κτίριο προλαβαίνει να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Ευτυχώς οι απώλειες περιορίζονται στις υλικές.

Τα αίτια είναι γνωστά και δεν είναι αυτά που ενδεχομένως θα προβάλουν οι μπάτσοι, οι πυροσβέστες και όποιος άλλος εμπλακεί στη διερεύνηση του γεγονότος. Δεν είναι ανάγκη να μας εξηγήσουν, ξέρουμε.

Είναι γνωστό ότι κάθε Τρίτη είχαμε πολιτικό καφενείο ανοιχτό σε όλους και όλες, που λειτουργεί με ελεύθερη συνεισφορά.

Είναι γνωστό ότι όλο και περισσότερος κόσμος πλαισίωνε την ανοιχτή συνέλευση του σπιτιού κάθε Τετάρτη βράδυ.

Είναι γνωστό ότι στο χώρο της κατάληψης έγιναν πάμπολλες προβολές.

Είναι γνωστό ότι γίνονταν μαθήματα ισπανικών.

Είναι γνωστό ότι λειτουργούσε αυτοοργανωμένο κουρείο, χωρίς αντίτιμο.

Είναι γνωστό ότι έγιναν πολλά αφιερώματα σε διάφορες δημιουργικές τάσεις και πτυχές.

Είναι γνωστό ότι έγιναν βιβλιοπαρουσιάσεις.

Είναι γνωστό ότι μόνοι μας επιδιώξαμε και καταφέραμε να κάνουμε το κτίριο κατοικήσιμο, βελτιώνοντας όσα περισσότερα προβλήματα υπήρχαν και είχαν δημιουργηθεί από την χρόνια εγκατάλειψη.

Είναι γνωστό ότι καταφέραμε στο κέντρο της πόλης να φτιάξουμε μποστάνι με κηπευτικά.

Είναι γνωστό ότι αποτέλεσε στέγη για αυτούς και αυτές που αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά στην επιβίωση δεν γίνεται να έχουν αντίτιμο.

Είναι γνωστό ότι συμμετείχαμε σε απεργίες, κινήματα, και κάθε είδους δράση που στόχο είχε την βελτίωση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Είναι γνωστό ότι αναπτύξαμε σχέσεις αλληλεγγύης, συντροφικότητας, ισότητας, ελευθερίας.

Είναι γνωστό ότι όλη η πορεία, η δράση, η αντίληψη, ο τρόπος λειτουργίας μας μόνο εχθρικά μπορούν να εκληφθούν από το κράτος και το παρακράτος, άλλωστε αυτά τα δύο είναι ακριβώς το ίδιο νόμισμα.

Ίσως πουν πως πρόκειται για βραχυκύκλωμα, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως αυτό δεν γίνεται να συμβεί όταν δεν έχεις ρεύμα, ιδιαίτερα όταν την ώρα της πυρκαγιάς υπάρχει διακοπή ηλεκτροδότησης.

Ίσως πουν πως πρόκειται για ξεχασμένο τσιγάρο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως δεν ήταν κανείς μέσα την ώρα της φωτιάς.

Ίσως πουν πως ευθυνόμαστε εμείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως όλοι όσοι ασχοληθήκαμε με το εγχείρημα δεν θα επιτρέπαμε ποτέ και για κανένα λόγο να συμβεί οτιδήποτε, αλλά θα τον προασπίζαμε με κάθε κόστος.

Ξέρουν επίσης, όπως ξέρουμε κι εμείς, πως ξεκάθαρα πρόκειται για εμπρησμό. Ό,τι και να πουν όλοι αυτοί, δεν πρόκειται να μας αλλάξουν γνώμη.

Είναι γνωστά τα συμφέροντα που ήθελαν να εκμεταλλευτούν το κτίριο.

Είναι γνωστό ότι οι νεοναζί της χρυσής αυγής θέλουν να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Είναι γνωστό ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν καεί από εμπρησμό 3 κτίρια στην πόλη της Κέρκυρας: η κατάληψη Ελαία, η εβραϊκή συναγωγή και τώρα η κατάληψη Δράκα. Να θυμήσουμε επίσης πως οι αυτουργοί δεν βρέθηκαν ποτέ και κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι.

Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό είναι πως η κατάληψη Δράκα δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε τα πατώματα, τα οποία ούτως ή άλλως δεν έχουμε καμία διάθεση να εγκαταλείψουμε (και σκοπεύουμε εφόσον είναι εφικτό να αποκαταστήσουμε το συντομότερο δυνατόν). Δράκα είναι οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και προσπαθούμε να χτίσουμε, είναι όλοι και όλες όσες στάθηκαν στο εγχείρημα, είναι ο κόσμος με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αξίες, είμαστε εμείς, κι αυτά είναι υλικά πυρίμαχα.

Το έχουμε ξαναπεί αλλά μάλλον δεν μας πίστεψαν, οπότε ας το επαναλάβουμε:

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους και του παρακράτους στο χώρο μας (που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Να γνωρίζει λοιπόν τόσο το κράτος, όσο και το μακρύ του χέρι, το παρακράτος, πως είμαστε εδώ για να μείνουμε. Καμία φωτιά, κανένα συμφέρον, καμία επιβολή δεν πρόκειται να μας πτοήσει. Γνωρίζαμε από πριν το κόστος και τον κίνδυνο τον επιλογών μας. Δεν περιμέναμε βεβαίως πως ήταν δυνατός ο εμπρησμός της κατάληψης σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του νησιού και μάλιστα όσο είναι ακόμα μέρα. Αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας, δενόμαστε ακόμα περισσότερο από τη θλίψη μας και πεισμώνουμε ακόμα περισσότερο από τις επιθέσεις που δεχόμαστε.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ

Κατάληψη Δράκα